Vonkie - Frouke Arns RECENSIE

Recensie: Vonkie - Frouke Arns

Wanneer Fenna's vader haar op een dag niet meer herkent, grijpt de harde realiteit haar bij de keel. Ze is gescheiden, vervreemd van haar dochter, ongelukkig met haar werk en nu zal de droom die ze samen met haar vader had ook nooit meer uitkomen. Fenna besluit daarop dat ze die droom dan maar alleen moet uitvoeren, pakt haar rugzak en vertrekt naar Schotland om daar de West Highland Way te lopen. Net zoals haar vader ooit gedaan heeft en ze altijd gezegd hadden samen nog een keer te doen.

Een cover maakt het verhaal niet beter of minder goed, maar in dit geval mogen er toch credits richting de ontwerper van de buitenkant van dit boek gaan. Het sluit namelijk gevoelsmatig en qua afbeelding perfect aan bij de inhoud van het verhaal. De rust, de natuur én het nostalgische gevoel brengen je al in de juiste stemming nog voor je de eerste bladzijde hebt omgeslagen.

Vonkie begint aarzelend, de setting moet vorm krijgen om daarna radicaal omgegooid te worden. Het moment dat Fenna aankomt in Schotland, begint het werkelijke verhaal pas echt. Toch is het deel voor de reis belangrijk voor de lezer, om Fenna te leren kennen, om haar personage voldoende vorm te laten krijgen voor ze zich in het diepe stort.

Fenna besluit wel heel erg halsoverkop om deze wandeltocht te ondernemen en daar kan je natuurlijk vraagtekens bij plaatsen. Het is niet zo makkelijk om dat 'even' te doen en natuurlijk heeft Fenna het meer dan eens moeilijk, maar over het algemeen lijkt het haar toch vrij vlot af te gaan.

Frouke Arns  geeft haar hoofdpersonage alle tijd en ruimte die ze nodig heeft. Ze plaatst een stukje magisch realisme in Vonkie, waarbij ze de 'reiniging' die Fenna ondergaat een vorm geeft. De marketing-kreet dat het een coming-to-terms-with-age-verhaal is klopt wel, maar het is meer dan dat. Fenna denkt na over haar leven, en wat ze allemaal heeft meegemaakt en ze probeert vrede te krijgen met bepaalde gebeurtenissen in het verleden. De meeste zaken zijn toch maar half verwerkt en blijven daardoor in Fenna's hoofd rondmalen. Nu ze zichzelf de tijd gunt om er echt over na te denken, worden bepaalde dingen makkelijker om een plek te geven.

Vonkie is een makkelijk leesbaar, solide geschreven boek, met een vrouwelijk hoofdpersonage dat centraal staat en het boek bemand alsof ze samen meerdere personages is. Toch raak je als lezer niet uitgekeken op Fenna. Ze is realistisch neergezet, sympatiek genoeg en ze onderneemt actie, wat altijd op bijval kan rekenen. De beschrijvingen van de omgeving en van bepaalde gebeurtenissen uit het verleden zijn rijk voorzien van details, en creëren een soort vertraging van de tijd. Toch zijn dat specifieke momenten in het boek, wanneer Arns denkt dat de lezer een adempauze nodig heeft om even na te denken. Door niet overal uitgebreide beschrijvingen neer te zetten weet Arns te ontwijken dat Vonkie te omfloerst wordt.

Vonkie bevat een veelgebruikt thema, de wandeling als vlucht, als element om in de natuur vrede met iets te krijgen. Het boek bevat geen grote verrassingen, maar wel wat humor en veel denkwerk waarbij er mooie thema's worden aangestipt. Het toont een mens in al zijn facetten en met al zijn gebreken, en hoe dat helemaal ok is. De meeste lezers denken bij een wandelboek meteen aan Het zoutpad, maar Vonkie voelt intiemer. Het is absoluut een aanrader als je van mindfull boeken houdt of als je de schoonheid van de taal kan waarderen. Frouke Arns combineert beide zaken namelijk met een uiterste precisie.

Recensie: Vonkie - Frouke Arns