- Home
- Recensies
- Boekrecensies
- Duinhuisje – Linda van Rijn

Recensie: Duinhuisje – Linda van Rijn
Linda van Rijn is de pseudoniem van Mariëtte Middelbeek. Later heeft ze ook boeken uitgegeven onder haar eigen naam. Van Rijn behoort tot een van de bestverkochte Nederlandse thrillerauteurs.
Femke erft het duinhuisje van haar beste vriendin Iris. Ondanks dat het een dubbel gevoel is, is Femke blij dat ze een herinnering aan haar beste vriendin gekregen heeft. Ze hebben de afgelopen jaren veel tijd samen doorgemaakt in de duinen en ze gaat dan ook graag naar het huisje toe. Als Femke een notitieboekje ontdekt met daarin wel hele bijzondere aantekeningen, twijfelt Femke aan de doodsoorzaak. Is Iris wel een natuurlijke dood gestorven? Ze gaat op onderzoek uit en betrekt rechercheur Ineke Broeks bij haar ontdekkingen.
Linda van Rijn begint Duinhuisje tijdens de begrafenisceremonie. Het kan niet verdrietiger beginnen. Chantal doet een woordje over het noodlottig ongeval van haar lieve zus Iris. De twee vriendinnen van Iris, Femke en Astrid, hebben het ook zwaar. Ze missen hun vriendin, maar Astrid doet namens hun beide ook een woordje. Zij heeft daar meer ervaring mee met haar werk en vindt het dan ook geen probleem om voor een hele grote groep te spreken. Het verhaal leest erg vlot. We horen dan ook al snel de uitspraak van de erfenis. Niet iedereen is blij dat Femke het huisje geërfd heeft van Iris. Zij heeft dat huisje namelijk gekocht met de erfenis van haar ouders. Chantal had het dan ook liever gehad dat het huisje in de familie bleef. Al snel gaat Femke naar het duinhuisje toen en ontdekt ze het notitieboekje. Door deze snelle vondst, zit de lezer ook direct in het verhaal en is er geen ontsnappen meer aan.
De spanning wordt geleidelijk opgevoerd, zoals we van Linda van Rijn gewend zijn. Er komen steeds meer mensen voor in het verhaal die zich verdacht gedragen. Van Rijn heeft echter nog meer verrassingen in petto en maakt het nog persoonlijker voor Femke. Dit zorgt voor nog meer spanning. Het is niet alleen zoeken naar iets wat er gebeurd is in het verleden, maar ook naar wat er mogelijk aan zit te komen. De spanning wordt hiermee naar het einde toe nog verder opgevoerd als Femke ook daadwerkelijk in de problemen komt. Het blijft echter tot het einde spannend.
De boeken van Linda van Rijn lezen over het algemeen erg vlot en door de korte hoofdstukken is het boek zo uit. Ook Duinhuisje is op dezelfde manier vormgegeven. Haar fans worden niet teleurgesteld bij het lezen. Duinhuisje is een spannend verhaal waarin vriendschap en liefde de hoofdonderwerpen zijn. Wie is er te vertrouwen?
Linda van Rijn heeft met Duinhuisje wederom een meeslepend verhaal geschreven die in één adem uitgelezen móet worden.
Recensie: Duinhuisje – Linda van Rijn
Duinhuisje
-
Auteur:
Linda van Rijn -
Verschenen:
17 juni 2025 -
Uitgave:
ISBN 9789460686696
Uitgever Marmer
192 pagina's -
Uitgever:
Marmer -
Genre:
Thriller & Spanning
-
Onze waardering:
-
Members waardering:
(0 stemmen) -
Omschrijving:
Na de plotselinge dood van haar vriendin Iris erft Femke haar duinhuisje in Ouddorp. Femke had verwacht dat het huisje, net als Iris’ andere bezittingen, naar haar familie zou gaan, maar in het testament is expliciet opgenomen dat het huisje voor Femke is.
Het vakantiehuisje is een plek vol herinneringen. Samen kwamen ze er graag, maar het is ook de plaats waar Iris is overleden. Overmand door verdriet gaat Femke naar het huisje. Ze besluit eerst maar eens te gaan schoonmaken en dan vindt ze een notitieboekje. Er staan onbegrijpelijke aanwijzingen in en een dag en tijd die Femke koude rillingen bezorgen. Het moment: een dag voor Iris dood werd aangetroffen. Precies het moment waarop ze volgens de politie een natuurlijke dood is gestorven…
Nieuwste artikelen
-
De grote boze wolf - Bjorn Van den Eynde
-
Brand in het bos - Kathleen Luyckx & Raf Luyckx
-
Geboren uit bloed en as – Flesh & Fire deel 4 – Jennifer L. Armentrout
-
Het cheatboek – Ramzee
-
Volgeboekt - Paula Heeger
Gerelateerde artikelen
-
Onze aanraders voor Netflix in juli
-
Zolang er sterren aan de hemel staan
-
Recensie: De goede zoon