Het breekpunt - Jessica Anthony RECENSIE

Recensie: Het breekpunt - Jessica Anthony

Het breekpunt geeft precies het moment aan waarop twee echtelieden op het punt staan te 'breken', maar het is tegelijk het moment waarop de novelle eindigt en waar zo'n honderdvijftig pagina's naartoe is gewerkt.

De novelle, The most, is geschreven door de Amerikaanse Jessica Anthony. Haar boeken zijn in meerdere talen vertaald. Behalve schrijven geeft zij ook les aan het Bates College. Het breekpunt, dat in 2024 op de longlist van de National Book Award stond, is haar eerste roman die in Nederlandse vertaling verschijnt. Lidwien Biekmann tekende voor de Nederlandse vertaling.

Kathleen en Virgil Beckett zijn een aantal jaren getrouwd en hebben twee zoons, Nathaniel en Nicholas. Hun huwelijk lijkt heel gewoon, kent ogenschijnlijk geen hoogte- of dieptepunten. Maar waarom dan gaat Kathleen deze zondag in november, waarop het uitzonderlijk warm is, niet mee naar de kerk, met man en zoons? Waarom gaat zij, ten aanschouwen van de bewoners van het appartementencomplex, het zwembad in? Het zwembad dat jaren gesloten was en speciaal voor haar in orde is gebracht door de Griekse huismeester Cosmo.

Voordat zij het zwembad in gaat, wordt ze twee keer gebeld: de eerste keer door een onbekende vrouw die een vreemde, duistere vraag stelt. De tweede keer door Virgils vader. Door die twee telefoontjes weet Kathleen dat er nu iets te gebeuren staat. En zij besluit om in het zwembad te wachten op wat komen gaat.

Het overgrote deel van Het breekpunt wordt in beslag genomen door terugblikken. De flashbacks en daarmee de hoofdstukken worden steeds ervaren, afwisselend vanuit Kathleen en Virgil. Hoewel die terugblikken saai zijn (want vaak te gedetailleerd met namen en plaatsen die er weinig toe doen) en een herhaling vanuit het andere perspectief, werken ze wel toe naar het moment waarop een van de echtelieden, of allebei, zullen 'breken'. Het loont de moeite om door te lezen. Want beiden blijken hun geheimen te hebben.

Af en toe zwenkt de camera naar het 'heden': tot ver na zonsondergang blijft Kathleen die het inmiddels behoorlijk koud heeft in het zwembad, ook al vraagt, ja smeekt Virgil haar om eruit te komen. Zij kan wachten tot hij over de brug komt.

De tijd waarin het verhaal zich afspeelt, is de dag van de lancering van de Spoetnik 2. In Het breekpunt wordt weinig gesproken, maar de lancering die juist op die dag in 1957 plaats vindt, blijkt een geliefd onderwerp bij de verschillende personages, om de stilte op te vullen. Vanwege de hond Laika aan boord, waarvan het vaststaat dat ze niet levend zal terugkeren. Het heden van het verhaal beslaat dus slechts een dag, vanaf het opstaan van het gezin Beckett tot ruim na zonsondergang. De vertelde tijd van de terugblikken beslaat ongeveer twintig jaren voorafgaand aan deze dag.

De schrijfstijl van Anthony is vlak en rechttoe rechtaan, geen opsmuk, geen fraaie metaforen, maar een sobere vertelstijl met veel opsommingen, geen flitsende dialogen. De lezer zal zich regelmatig verbijten en zich afvragen waar dit naartoe moet. En zal achteraf van mening zijn dat die honderdzestig pagina's met heel veel wit best wel ingekort hadden kunnen worden om wat vaart in het verhaal te krijgen.

Maar zoals eerder vermeld: het einde dat je niet ziet aankomen, maakt het 'wachten' goed.

Recensie: Het breekpunt - Jessica Anthony