Everdying - Jill Verheyden RECENSIE

Recensie: Everdying - Jill Verheyden

Kahlen is overleden, maar heeft het overleefd. In een soort tussenwereld wordt ze opgeleid tot Soulveiler. Ze wordt een mens toegewezen die ze met haar leven moet beschermen. Kahlen moet daarvoor wel eerst de trainingen door zien te komen, want niet iedereen overleeft dat. Zal het haar lukken deze proeven te doorstaan, terug te keren naar de mensenwereld en zich daar staande te houden?

Het verhaal begint met een aantal duidelijke trigger warnings, iets wat laat zien dat Jill nagedacht heeft over haar lezers. 

De wereld die Jill met Everdying heeft gecreëerd is origineel en vernieuwend. Het concept van een tussenwereld waarin zielen worden getraind tot beschermers is spannend. De basis van het verhaal zit dus echt goed in elkaar. Er zijn echter wel een aantal punten die dit debuutverhaal nét iets beter hadden kunnen maken. 

De ontwikkeling van relaties tussen personages voelt soms wat abrupt. Bijna uit het niets ontstaan er ineens heel sterke banden zonder dat we daar als lezer heel veel meer dan één of twee scènes over gelezen hebben, waardoor er opbouw in deze relaties mist. En op deze manier begint het boek ook. Zonder heel erg veel context en wereldopbouw val je in het verhaal. Dat kan werken, maar dan moet er wel geleidelijk meer informatie gedeeld worden met de lezers, en dat mist hier een beetje. Vooral tijdens de verschillende proeven is het niet altijd even duidelijk wat er precies gebeurt. Sommige scènes hadden juist wat uitgebreider mogen zijn, terwijl andere wat ingekort hadden kunnen worden. Het voelt een beetje afgeraffeld waardoor je als lezer geen duidelijk beeld hebt van wat er nu gebeurd is. Daardoor voelt het begin wat onregelmatig aan.  

Jill heeft dit tegen het einde van het boek veel beter in de vingers. Richting het einde vindt ze duidelijk haar ritme. De schrijfstijl wordt beter, het verhaal krijgt meer diepte en de wereldopbouw naar een mogelijk vervolg is goed neergezet. 

Zoals al even kort aangestipt zijn sommige scènes aan de lange kant. De lengte van de hoofdstukken helpen er ook niet aan mee dat je vlot instapt in het verhaal. Tegen het einde komt er echter meer tempo, actie en spanning in Everdying. Er worden veel onthullingen gedaan waardoor je door wil lezen om de ontknoping te lezen. 

Jill heeft echt heel erg knap een Engelstalig boek neergezet terwijl dit niet haar moedertaal is en dat verdient echt lof. Maar er waren wel een aantal punten die het soms lastig maakten om het verhaal te volgen. Jill heeft een erg uitgebreide woordenschat, daar lag het zeker niet aan. In het begin worden er heel veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt, waardoor het leestempo soms wat vertraagt.  Daarnaast is het verhaal heel erg in spreektaal geschreven. Hierdoor zijn er een aantal taalfouten ingeslopen, en helaas ook een aantal spellingsfouten. Dit leidt af van het verder sterke idee, alsof het boek met iets meer redactie nog beter tot zijn recht was gekomen. 

Het verhaal is zeker niet alleen maar negatief. Jill heeft een heel erg verfrissend verhaal neergezet. De manier waarop de wereld bedacht is, hoe we steeds meer leren van Kahlen en zeker het einde zorgen er eigenlijk wel voor dat ik meer wil lezen. Als Jill een tweede boek gaat schrijven ben ik zeker benieuwd om te zien wat ze daarvan maakt! 

Al met al is Everdying een creatief en veelbelovend debuut. De opbouw en de uitwerking van de relaties kunnen nog groeien, maar het concept is sterk en origineel. Daarom krijgt Jill met Everdying drie hartjes, voor originaliteit, lef en potentie. En laten we nog even benoemen wat een fijne uitgave dit debuut is. Het is een prachtige hardcover met mooie sprayed edges, heerlijk voor in de boekenkast!

Recensie: Everdying - Jill Verheyden