Zolang iemand aan je denkt - Luc Hanegreefs RECENSIE

Recensie: Zolang iemand aan je denkt - Luc Hanegreefs

Londen, 1940: ouders sturen hun kinderen naar het platteland om ze te beschermen tegen de oorlog. Zo ook Sarah. Haar vrienden blijven achter in de steeds verder verwoeste stad, terwijl Sarah een nieuw leven op de boerderij opbouwt. Sarah duikt in een oude legende, terwijl haar vrienden hun leven wagen om anderen te redden. De ironie ontgaat hun bijna, totdat Laura jaren later (anno 2025) de brieven vindt. Ze gaat op zoek naar het verhaal achter deze vrienden. Zal het haar lukken om Sarah, Joan, Jerry, Charles en Karen weer een stem te geven?

Wat meteen opvalt, is het bijzondere perspectief van Zolang er iemand aan je denkt. Door te vertellen vanuit de kinderen die werden geëvacueerd, biedt Luc Hanegreefs een perspectief dat je niet vaak tegenkomt in boeken over de Tweede Wereldoorlog. Dit maakt Zolang er iemand aan je denkt uniek en geeft het verhaal een frisse blik op een beladen periode.

Toch is het niet alleen avontuur: het boek schuwt de donkere kanten van de geschiedenis niet. Depressie, verlies en oorlog spelen een grote rol, waardoor het verhaal soms zwaar aanvoelt. Het is een verdrietig verhaal, maar juist daardoor ook eerlijk. Al is het boek daardoor ook soms lastig om te lezen. Het helpt niet dat Luc Hanegrees af en toe kiest voor onbekende en, vooral, ouderwetse woorden zoals ‘jongelui’ en ‘ginds’. Daardoor komen de personages ook veel ouder over en mist de jonge lezer herkenning met Laura.

Daar staat tegenover dat de afwisseling tussen brieven en lopende tekst, gecombineerd met de sprongen tussen heden en verleden, het verhaal gevarieerd maakt. Het verhaaltempo ligt daardoor hoog en je bladert zo door het boek. Je wilt blijven lezen, omdat je nieuwsgierig bent naar hoe alles samenkomt.

En hoe alles samenkomt is gelijk ook een van de grotere minpunten van dit boek. Het verhaal heeft een hoog feelgood-gehalte en de ‘toevalligheden’ zijn steeds minder toevallig. Hoewel deze feelgood touch misschien was bedoeld om het verhaal luchtig te houden, pakt het vooral nadelig uit. Het verhaal is niet meer geloofwaardig en de lezer verliest zijn interesse.

Ook is het zonde dat Luc Hanegreefs zo veel, en eigenlijk te veel, verhaallijnen probeert uit te werken in een te korte tijd. Daardoor blijven dingen onduidelijk en personages en hun relaties oppervlakkig. Als lezer haak je daardoor halverwege af.

Zolang er iemand aan je denkt is een uniek verhaal. De opbouw en het bijzondere perspectief op de Tweede Wereldoorlog zorgen voor hoge verwachtingen. De uitwerking valt helaas een beetje tegen. Er zijn te veel verhaallijnen, waardoor personages en het verhaal oppervlakkig blijven. De afwisseling tussen brieven en lopend verhaal zijn leuk, maar compenseren niet voor het ouderwetse taalgebruik. Voor de echte fan is het een grappig verhaal, maar wel een met de nodige kanttekeningen.

Recensie: Zolang iemand aan je denkt - Luc Hanegreefs