De weg RECENSIE

Droombeelden en vage herinneringen: Holly weet niet precies wat er echt is gebeurd in haar verleden - en wat niet. Na jaren te hebben doorgebracht in een tehuis, komt ze terecht in een pleeggezin. Ray en Fiona willen voor haar zorgen, maar Holly laat ze niet dichtbij komen. Ze willen vast weer van haar af! Ze mist Grace en Trimm uit het tehuis, maar vooral haar groepsbegeleider Miko. Maar het allermeest verlangt ze naar haar moeder, die ergens in Ierland op haar wacht. Als Holly tussen Fiona''s spullen een blonde pruik ontdekt, verandert alles. Verkleed als Solace, het meisje dat Holly wil zijn, begint ze de zoektocht naar haar moeder. Maar met elke stap die ze zet, verdwijnen haar zekerheden. Weggestopte herinneringen halen haar in, tot ze de waarheid onder ogen moet zien. De weg is in één woord een topboek dat je in no time uitleest. Wat een prachtige poëtische metaforen en vergelijkingen gebruikt Siobhan Dowd, terwijl ze er ook nog in slaagt om alles toegankelijk te verwoorden. Jammer dat het bij dit ene topboek zal blijven. Zoals Siobhan Holly''s zware werkelijkheid verweeft met haar kinderlijke fantasie is meesterlijk. Een postuum dankjewel voor dit prachtverhaal.