Gekleed te water RECENSIE

Marg is een vrouw die het leven niet cadeau heeft gekregen. Als dochter voelde ze zich altijd ongewenst en ook als echtgenote streed ze hopeloos om de man te behouden die uiteindelijk koos voor een leven waarmee zij niet kon concurreren. Op haar uitwonende en studerende dochter Geeske dreigt ze de grip te verliezen, als deze zich wendt tot haar zus Flor die onverwacht bij haar is ingetrokken. Haar zus dagelijks over de vloer in haar krap behuisde woning is wat veel van het goede voor Marg, die herstellende is van een zware operatie. Hoewel het medeleven en de hulp er is, voelt Marg zich verre van afhankelijk en weigert de touwtjes dan ook uit handen te geven. Ook de regie van haar eigen leven bepaalt ze verder zelf en naarmate situaties vorderen - dan wel escaleren - en de waarheid uiteindelijk het daglicht ziet, ziet ze in dat het leven - ook zonder haar - gewoon doorgaat. Na haar vorige boek, de thriller Oud Zeer, welke het publiek niet wist te waarderen, is de schrijfster terug met een roman die haar duidelijk wel ligt. In oktober wordt, net als ieder jaar, extra aandacht gevraagd voor en gegeven aan borstkanker en de auteur sluit hier perfect op aan. Ze weet op indringende wijze weer te geven hoe een vrouw zich voelt na confrontatie met deze ziekte en haar eigen lichaam. Zonder in het medische te vervallen schetst ze het onvervalste plaatje; details meer dan goed genoemd en precies de vinger gelegd daar waar de pijn, angst en het wantrouwen ligt. Daarnaast een vrouw die, buiten haar gezondheid, langzaamaan in de gaten krijgt dat dierbaren om haar heen haar niet meer nodig hebben en een vrouw die uiteindelijk niets meer te verliezen heeft maar wel het heft in eigen beheer houdt. Gekleed te water is een méér dan goede roman met een onderliggend crime tintje. Vilein geschreven met een onverwachte uitkomst zonder teveel poespas, uitweidingen en overtollig geklets.