Door dik en dun RECENSIE

Door dik en dun is zo’n typische chicklit met alle standaard ingrediënten aanwezig en bovendien een boek van eigen bodem. Rozanne is eind twintig, net iets te lang en te dun van postuur en een regelrechte rampenmagneet. Alles wat er mis kan gaan, gaat bij haar mis. Van een onhandige valpartij met softbal tot het afzakken van haar broek tijdens een zakendiner. De hoofdpersonage wordt zó klunzig neergezet, dat het verhaal niet altijd erg geloofwaardig is. Na de derde blooper is het komische er dan ook wel een beetje vanaf.
Maar ondanks de onhandigheid van Rozanne, verliest zij haar charmes niet en komt ze warm en lief over.
Ze heeft drie vriendinnen - Daphne, Loretta en Joyce – met wie ze haar tijd veelal doorbrengt - door dik en dun. Ook de liefde speelt een wezenlijke rol in het verhaal, maar dit is een beetje onsamenhangend gebracht. Ze is al jaren verliefd op haar collega Kaz, ze krijgt echter iets met een toevallige voorbijganger - een geheimzinnige Orlando Bloom look-a-like. Ze laat haar oog vallen op de broer van Loretta en wordt óók nog eens bemind door een oud-stagair die nog maar net volwassen is. Niet echt duidelijk waar het verhaal dus naartoe zal gaan, máár het houdt de spanning er tenminste in.
Het lijkt alsof de auteur téveel wil, de gebeurtenissen zijn soms te geforceerd. Het verhaal is grotendeels gebaseerd op allerlei toevalligheden die nét wat te makkelijk of juist te overdreven worden afgedaan. Het roept vragen op die niet altijd met de juiste timing worden beantwoord.
De schrijfster weet van wanten, ze gebruikt alle standaard ingredienten voor een chicklit, maar het boek heeft weinig unieks en bevat net iets te voor de hand liggende humor. Ik mis een écht verhaal en de bloeiende romantiek. Ik mis mijn brede grijns tijdens het lezen, echter las ik ook zeker niet met tegenzin. Het boek is namelijk wel geschikt voor een simpel en snel tussendoortje. Het verhaal is immers heel eenvoudig, je kunt je best identificeren met het algemene beeld van de personages en de schrijfstijl is lekker Hollands. Kortom, Door dik en dun is niet het allerbeste boek dat ik ooit gelezen heb, maar dit debuut is in elk geval leuk geprobeerd en ik ben benieuwd naar een tweede boek.