Schaduwland RECENSIE

Hoewel Meg Cabot zelf tevreden was met de verfilming van The Princess Diaries, deed de suikerzoete Disneyfilm het boek eigenlijk geen recht. Meg heeft een humoristische, bijna sarcastische manier van schrijven die blijkbaar moeilijk te vertalen is naar het witte doek. Laten we dus maar hopen dat ze nooit een film maken van Schaduwland, het eerste deel van Megs nieuwe boekenserie, Koningin van de Nacht (The Mediator).
Hoofdpersoon Susannah is Nachtwaker, en moet ervoor zorgen dat ongelukkige geesten hun weg naar het hiernamaals vinden. Verwacht geen mysterieuze diepgang zoals in The Sixth Sense, want Susannah vindt haar roeping eerder lastig dan eng, en als rasechte puber voldoet ze immer chagrijnig en klagend aan haar verplichtingen. De zoveelste geest wordt begroet met een diepe zucht (ze heeft nog huiswerk, kunnen ze niet eens iemand ánders lastigvallen?) en rollende ogen (sommige geesten snappen er ook hélemaal niets van!). In dit eerste deel moet ze haar nieuwe school ontdoen van Heather, een populair meisje dat zelfmoord pleegde omdat haar even populaire vriendje het uitmaakt. Datzelfde vriendje heeft nu een oogje op Susannah, want Heather niet bepaald milder stemt. Nee, erg diepgaand is het allemaal niet, maar dat is ook helemaal niet erg. Schaduwland is snel, grappig en bij vlagen zelfs behoorlijk spannend. Een must voor alle Meg Cabot-fans!