Alles te verliezen RECENSIE

De nieuwe Esther Verhoef stond meteen op mijn verlanglijstje, nadat ik haar eerste twee thrillers had gelezen. En hij valt niet tegen: Alles te verliezen houdt je in z’n greep. Het begin zet je meteen aan het denken: een overlijdensadvertentie. Wat zou er gebeurd zijn? Vervolgens zijn er twee verhaallijnen: de één door de ogen van Claire, een 32-jarige vrouw die het goed voor elkaar heeft. Ze woont met haar man op een idyllisch plekje in Nederland en heeft twee, lieve dochters. De andere verhaallijn is die van Claire’s man Harald, een vastgoedmakelaar. De verhaallijnen van Claire en Harald komen in het laatste hoofdstuk bij elkaar. Het verhaal draait om Claire; haar verleden komt aan de oppervlakte, wanneer haar oude liefde Marius via-via contact met haar opneemt. Claire weet niet goed wat ze moet doen, omdat hij crimineel was. Zelf probeert ze haar duistere verleden juist te vergeten. Eigenlijk wil ze geen contact meer met Marius, maar ze beseft dat het weinig zin heeft hem te vermijden. Hij zal haar blijven opzoeken. Vanaf het moment dat Claire besluit Marius te ontmoeten, ontspint het verhaal zich en blijf je als lezer geboeid. Je vraagt je continue af welke kant het verhaal op gaat. Het is geen simpel verhaal waar je makkelijk doorziet wat er zal gebeuren. Haalt het verleden Claire uiteindelijk in of komt alles toch goed? Het thema vrouw valt op foute man is niet nieuw (dat was in Rendez-vous en Close-up ook het geval), maar dat nemen we voor lief. Verhoef schrijft zulke wervelend goede zinnen dat je de tijd vergeet. Zenuwslopend spannend!