Magere jaren

Magere jaren is het dagboek dat Natascha van Weezel bijhield in de vijf jaar dat zij aan anorexia nervosa leed. Ze begint haar dagboek op het moment dat ze al aan het aftakelen is. Met haar 14 jaar en haar lengte van 1.56m woog ze op een gegeven moment nog maar 32 kilo en at ze bijna niets meer. Zelfs een appel of een glas water vond ze al teveel. Met een levensbedreigend ondergewicht en ernstige uitdrogingsverschijnselen belandde ze in een kliniek voor eetstoornissen. Met behulp van therapie, een deeltijdgroep met lotgenoten en een strak voedingsprogramma, klimt ze langzaam weer hogerop. Haar gewicht gaat weer omhoog, maar zeker niet zonder tegenslag. Het eten van een dropje is ondraaglijk voor Natascha, laat staan het eten van een stuk taart of een ijsje.
Dit dagboek beschrijft vooral de psychische kant van de ziekte. Hoe onzeker Natascha zich voelt, hoe ze door de ziekte in een sociaal isolement terecht komt en hoe extreem haar doodgewone tienergedachten worden. Een anorectisch meisje is dus nog lang niet van haar ziekte verlost, wanneer ze weer eet. Het ongezonde zelfbeeld blijft Natascha overal volgen. Het is een stem in haar hoofd, die continu tegen haar praat en die gepaard gaat met enorme depressiviteit. Gelukkig kent het leven ook zijn hoogtepunten, en ervaart Natascha ook gelukkige momenten met nieuwe vrienden, verliefd zijn en veel op vakantie gaan.
Maar Natascha schrijft het dagboek vooral om haar negatieve gevoelens te kunnen ontladen. Het dagboek is op sommige momenten het enige luisterende oor, maar daardoor soms wel een beetje beladen en langdradig om te lezen. De schrijfstijl is vooral gericht op tieners. Ze was er immers zelf nog één, toen ze het dagboek schreef. Het is daardoor ook goed te lezen voor de jonge meisjes. Jonge lotgenoten zullen waarschijnlijk veel in dit boek herkennen, ze legt haar gevoel helemaal bloot en schrijft heel gedetailleerd. Dat maakt dit boek heel realistisch. Maar ook als je niet bekend bent met de ziekte, is het indrukwekkend om te lezen wat die ziekte met iemand kan doen. Je vergeet opeens je eigen onzekerheden en negatieve gedachten, want je beseft dat het allemaal nog veel erger kan. Magere jaren is een indrukwekkend levensverhaal, dat je even met de neus op de feiten drukt en je stof tot nadenken geeft.