Champagne in Chateau Marmont RECENSIE

Voordat ik het over het verhaal van Champagne in Chateau Marmont ga hebben, wil ik als eerste even kwijt dat ik me onwijs heb geërgerd aan het aantal spelfouten in het boek. Het waren er niet zo maar een paar, nee, het hele boek stond er vol mee; woorden te veel, woorden weggelaten, letters verwisseld, noem maar op. Zelfs de naam van één van de hoofdpersonen is zo’n vijf keer verschillend gespeld en zelfs een keer verwisseld met een andere naam, waardoor het verhaal ineens een hele andere dimensie kreeg. Ik weet dat dit niet aan de auteur gewijd kan worden - dat het de schuld is van de Nederlandse vertalers en correctors - maar het heeft er wel voor gezorgd dat het veel langer duurde dan normaal voordat ik een beetje in het verhaal zat. Het is dat ik al twee andere boeken van dezelfde auteur gelezen heb die ik onwijs leuk vond, maar anders had ik dit boek denk ik meteen weggelegd. Dit gezegd hebbende zal ik nu overgaan op het verhaal zelf. Champagne in Chateau Marmont gaat over Brooke en Julian. Brooke is voedingsdeskundige en heeft twee banen om rond te kunnen komen, daar haar man Julian aan de weg timmert als muzikant maar nog niet heel succesvol is. Als hier op een dag verandering in komt en Julian ineens een beroemde rockster wordt, wordt alles anders. Ineens is Brooke “de vrouw van” en zie je ook de keerzijde - de negatieve effecten - die de roem van je man kan hebben. Ondanks dat ik deze recensie zo negatief begon, vond ik het boek - het verhaal zelf - wel heel erg leuk. Het is eens een keer iets anders om niet te zien hoe de hoofdpersoon ineens beroemd wordt, maar juist de man van de hoofdpersoon. Je ziet de roem dus echt door de ogen van “de vrouw van” en ziet hoe het leven van zo iemand in één klap kan veranderen. Je krijgt een inzicht in de keerzijde van de roem. Naast de bakken met geld die Julian binnenbrengt, is hij haast nooit meer thuis, hebben ze totaal geen vrijheid meer, om nog maar te zwijgen over hun privacy die ze al helemaal niet meer hebben. Heel de wereld kan over hun privéleven lezen in de roddelbladen, waarvan de meeste verhalen nog niet eens waar zijn ook. Dat is het ergste! Je ziet echt wat voor een vieze spelletjes er gespeeld worden, hoe woorden verdraaid worden en hoe verhalen eigenlijk gewoon gecreëerd worden door de pers. Ik lees ook weleens in een tijdschrift en hou zeker van een roddeltje op zijn tijd. Maar ondanks dat je diep vanbinnen weet dat veel van de verhalen en foto’s in deze bladen onwaarheden bevatten, sta je toch al snel met een oordeel klaar over de betreffende beroemdheden. Dit boek probeert je duidelijk te maken dat je niet zomaar moet oordelen over mensen die je helemaal niet kent. Tijdens het lezen van Champagne in Chateau Marmont heb ik heel vaak met gekromde tenen gezeten. In het begin van het boek wordt Julian echt neergezet als de ideale droomman, maar zodra hij beroemd wordt komt hier verandering in. Ik vroeg me echt af: Waarom is hij zo veranderd? Waarom doet hij zo onredelijk? En waarom ziet hij niet in hoe deze situatie voor zijn vrouw Brooke moet zijn? Af en toe kon ik het echt wel uitschreeuwen en dan begreep ik ook echt niet dat Brooke dat niet deed. Dat ze ondanks haar pijn en verdriet zo rustig bleef. Frustrerend! Lauren Weisberger heeft een vlotte en prettige schrijfstijl, die helaas overstemd en afgeremd wordt door de spelfouten. Jammer! Al met al vond ik het wel een super leuk boek, maar ik zou wachten op de tweede druk!