De kantlezer RECENSIE

Toen ik de titel van dit boek voor het eerst las, wist ik absoluut niet wat ik me er bij voor moest stellen. Ook de cover van het boek gaf me geen stille hint. De eerste pagina begint met de woorden “Mijn echte naam is Sophya. Geloof mij nooit. Ik lieg de hele tijd”. Ik was er meteen bij met mijn aandacht. Sophya is al vijftien jaar niet naar haar geboortedorp geweest, maar als haar broer haar op een dag belt met de mededeling dat Tante Eva wordt vermist, gaat ze weer terug naar Salem. Sophya had een tweelingzus, maar zij is gestorven. En haar tante Eva - die slechts een stukje handgemaakte kant voor je gezicht hoeft op te houden om behoorlijk nauwkeurig je toekomst te voorspellen - heeft op de een of andere manier te maken met de dood van haar tweelingzus. Het is een aardig dik boek en daarom was het niet altijd even spannend. De flashbacks in het verhaal waren voor mij niet altijd even duidelijk, waardoor ik soms een bladzijde twee keer moest lezen. Ook al waren de verhaallijnen soms onduidelijk, maar het is zeker een uniek verhaal.