Op zoek naar Asha RECENSIE

Een vriendin van mij is geadopteerd. Wij grappen altijd tegen elkaar dat zij net zo blank is als ik: een westerser meisje vind je niet. Ik vergeet af en toe dat zij een ander kleurtje heeft, zeker als de lente weer komt: "Dan moeten we veel in de zon gaan liggen, worden we snel bruin." Aangezien zij behoorlijk donker is, is zo''n opmerking vrij suf. In Op zoek naar Asha wordt er ook een klein meisje geadopteerd vanuit de binnenlanden van India. Ze noemen haar Asha en nemen haar mee naar Amerika. Het echtpaar bestaat uit een Amerikaanse vrouw en een Indiase vader. Asha weet dat dit niet haar biologische ouders zijn en voelt altijd een soort leegte. Ze wil dolgraag weten waar ze vandaan komt. Maar haar adoptiemoeder, Somer, is te bang dat ze haar kleine meisje dan weer kwijtraakt. Ze schermt Asha af van alles wat Indiaas is en verloochend daarmee zichzelf, haar man en Asha. Wanneer Asha oud genoeg is, besluit ze zelf naar India te gaan om haar roots te leren kennen. Op zoek naar Asha is een schrijnend verhaal van verschillende vrouwen die op zoek zijn naar Asha én zichzelf. Schrijfster Shilpi Gowda beschrijft fijntjes de problemen die kunnen ontstaan wanneer je een kind adopteert uit een ander land. Shilpi heeft ook veel aandacht voor de kleine details. Zo wordt India prachtig beschreven; de geuren, de kleuren, maar ook de sloppenwijken en de stank. Meerdere malen springen de tranen in mijn ogen als ik lees hoe mensen daar leven. Het voelt zo onwerkelijk, één miljoen mensen die in zo''n krottenwijk tussen de afval wonen. Maar Shilpi maakt het niet dramatischer dan dat het is. Hierdoor voel je haast dat ze het levensecht beschreven moet hebben. Op zoek naar Asha is een prachtig, meeslepend, dramatisch liefdesverhaal. Moederliefde is sterker dan elke andere liefde die je ontvangt in je leven. En Shilpi Gowda weet die liefde goed te vertalen in woorden. Mooi!