Justine, boy meets girl RECENSIE

Tommie lokt Justine met een smoes naar de virtual-realitybeurs, waar echt de raarste uitvindingen worden gepresenteerd. Justine komt door toeval langs een machine waar je een alternatieve ‘ik’ kunt maken. Ze is blij dat ze even kan zitten en wil het dan ook wel uitproberen, ze krijgt er zelfs nog plezier in als ze een enorm leuke jongen van zichzelf maakt. Als ze net wil afsluiten, rukt een man de deur van de machine open en sommeert haar naar buiten te gaan. Iedereen buiten het hokje is in paniek omdat er ergens een bom zou liggen, ook Justine weet niet hoe snel ze buiten moet komen. Als ze Tommie in de mensenmassa te pakken heeft gekregen, heeft ze echter pas door hoe ernstig de situatie is! Justine, boy meets girl is een enorm leuk boek. Eigenlijk kun je lastig aanwijzen waardoor dat nu precies komt, want de personages, het plot en de schrijfstijl springen er niet uit en zijn niet van zeer unieke kwaliteit. Het is meer de combinatie van een grappig, apart verhaal en de manier van presenteren die de schrijfster hanteert. Chloë Rayban is namelijk ooit begonnen als copywriter en werkt nu ook als scenarioschrijver. Waarschijnlijk heeft dit een enorm positieve uitwerking op haar manier van schrijven, want je ziet het echt voor je en je merkt dat je helemaal meeleeft met Tommie en Justine. Ze heeft inderdaad zoals de flaptekst belooft: ‘de juiste toon gevonden: luchthartig, vrolijk, trendy maar altijd met een weerhaakje.’ Grappig detail is dat Justine als jongen nog steeds een enorm bord voor haar hoofd heeft als het gaat om Alex, waar ze als meisje verliefd op is. Hierdoor ziet ze niet dat Tommie haar leuk vindt en de vrouwelijk Justine op heel iemand anders valt. Een leuk plot met leuke personages en een heerlijke schrijfstijl, een boek dat je dus niet kunt negeren!