Elena's vlucht RECENSIE

"God werpt ons noten toe, maar Hij kraakt ze niet voor ons."
Petje af voor Susan Smit en haar eerste roman Elena''s vlucht! Om als onderwerp voor je eerste roman ''zigeuners in de jaren 20'' te kiezen heb je een behoorlijke dosis lef nodig.
Elena''s vlucht neemt je mee naar een andere wereld vol tradities, wijsheden en de geuren van heerlijk eten in de buitenlucht. Tot het eind lijkt het op een eenvoudige liefdesgeschiedenis, maar dan blijkt dat het einde niet alleen vol van liefde is, maar ook vol wijsheid. De uitweiding over het lot van zigeuners in de Tweede wereldoorlog tot slot maakte het verhaal voor mij helemaal af (hoewel het nog uitgebreider had gemogen van mij!)
Susan doet haar verhaal op een vlotte, beschrijvende manier. Het bevat weinig dialogen en veel details worden niet uitgediept. Daardoor mist verhaal wat diepgang en blijven vragen onbeantwoord (Waarom spelen Elena''s zussen in het verhaal bijvoorbeeld geen enkele rol? Die vraag heeft mij tijdens het hele boek beziggehouden...) Ik vond de wijsheden en het einde van Elena''s vlucht echt prachtig, maar het boek had van mij twee keer zo dik mogen zijn om het verhaal en de context meer inhoud te geven.
Susan Smit heeft zeker bewezen dat ze talent heeft voor fictie, en het vermogen heeft een echte ''verteller'' te zijn!