Eeuwige roem RECENSIE

Eeuwige roem gaat over twee vrouwen, Babs en Julie, en is geschreven op een nogal ongewone manier waar je in het begin echt even aan moet wennen. Als je afgaat op de titel en op de tekst die op de achterflap staat, over ''topzangeres Julie'', dan zou je kunnen denken dat het een verhaal is dat gaat over een jonge vrouw die het wil gaan maken als zangeres. En in zekere zin gaat dit boek hier ook wel over, maar dit gegeven raakt eigenlijk volledig ondergesneeuwd door de andere (vaak bizarre) dingen die in het boek gebeuren.
De gebeurtenissen zijn soms erg onrealistisch en zorgen tijdens het lezen voor een beetje ongeloofwaardige sfeer. Denk hierbij aan pratende dieren en bloemen, schrijvende baby’s, en overledenen die uit de dood opstaan. Op zich heel sprookjesachtig en origineel, maar het zorgt er wel voor dat je geen moment echt opgaat in het verhaal. Je kunt je niet inleven in de personages omdat ze net een tikkeltje te onecht zijn en omdat je je bij iedere paar zinnen opnieuw afvraagt waar het nu eigenlijk over gaat.
Het is daarom geen boek dat je geboeid en in een ruk zult willen uitlezen, maar wel één waarmee je even aan de werkelijkheid kunt ontsnappen en in de verbijsterende fantasiewereld van de schrijfster kunt stappen. Er zit weinig romantiek in en chicklit is het niet, maar als je eens wat anders wilt dan is Eeuwige roem een verfrissend boek.