Als liefde blind is RECENSIE

Claire (24) reist elke dag met haar vriendin Tina van Staten Island naar Manhattan voor haar saaie kantoorbaan als boekhoudkundig medewerker. Het dieptepunt van haar dag is de lunch met Tina en andere collega''s waarin flink wordt geroddeld. Het lichtpuntje in haar bestaan is Michael, haar sexy baas die ze praktisch nooit spreekt. Ze kan het dan ook niet geloven als Michael haar uitnodigt met hem mee te gaan op een luxe (zaken)reis naar Londen, ondanks herhaaldelijke waarschuwingen van Tina, die als zijn secretaresse als geen ander weet hoeveel vrouwen Michael wel niet aan het lijntje heeft. Claire besluit dat voor lief te nemen en voor eens in haar leven uit de band te springen en gaat met hem mee. In Londen beleeft ze een wilde nacht en leuke tijd met Michael, maar blijkt ook dat hij inderdaad is wat iedereen over hem zegt. Ze besluit niet met hem mee terug te gaan naar Amerika: Londen heeft haar hart gestolen en haar leven in Amerika is voor haar niets waard. In Londen ontpopt ze zich van een rups tot een vlinder en gaat het avontuur aan. Ze ontmoet onder andere de leuke boekhandeleigenaar Toby, gaat werken bij de in eerste instantie afstandelijke mevrouw Patel en mag wonen bij luxepaardje Imogen. Ook start ze samen met een lieve, oudere vrouw Venables breicursussen, maar mevrouw Venables zoon Nigel – die best knap is - vindt dat maar niets. En zal ze Michael ooit nog zien?
Er zijn chicklit-schrijvers die beter schrijven dan Olivia Goldsmith, maar als je er na een paar pagina''s eenmaal inzit, leest het vrij snel weg. Het boek krijgt een leuke wending op het moment dat Claire besluit naar Londen te gaan. Daarvoor is de naïviteit en zachtheid van Claire bijna storend te noemen. Zoals ze als een klein meisje hunkert naar haar baas, niet doorheeft wat voor vriendin Tina werkelijk is en het gedrag van haar moeder maar tolereert. Het is leuk om in Londen een heel andere Claire te leren kennen. Het boek gaat dan ook voornamelijk over de zelfontplooiing van Claire. Misschien ga je je bij het lezen van het boek wel afvragen hoe jíj het zal vinden om je leven radicaal om te gooien… Maar ook de vele mannen die Claire in Londen ontmoet spreken tot de verbeelding: zit mister Right ertussen? De bijfiguren in het boek zijn stuk voor stuk leuk om te leren kennen. De vraag is of Claire in Londen zal blijven of toch zal besluiten met hangende pootjes terug te keren naar Staten Island? Maar eigenlijk weet je het antwoord van de leuke, nieuwe Claire al snel.
Dit Assepoester-verhaal (van saaie kantoorbaan naar ondernemend leven) begint ook als een sprookje met "Er was eens een betoverend meisje," en eindigt een tikje teleurstellend. Je weet wel hoe het met Claire afloopt, maar de schrijfster laat het daarna in eerste instantie aan de fantasie van de lezer over of Claire daarna "lang en gelukkig zal leven." "Want," aldus de schrijfster, "de schrijver weet aan het eind van het verhaal net zomin hoe het verder gaat als de lezer," en zo gaat het nog even verder. Een beetje vreemde, onnodige overpeinzing zo aan het eind van een boek. Maar gelukkig geeft ze ons aan het eind van het boek toch nog wat we het liefst willen lezen en eindigt ze haar overpeinzing met de zin: "En ze leefden nog lang en gelukkig." En wie ''ze'' zijn, zul je natuurlijk pas weten na het lezen van het boek...
In het kort: als je op zoek bent naar een chicklit die lekker weg leest en over meer gaat dan de zoektocht naar de Ware, namelijk ook over de zoektocht naar jezelf, is dit een prima boek!