Man krijgt kind RECENSIE

Sander Pleij vertelt in Man krijgt kind over zijn ervaringen bij het krijgen van zijn eerste kindje. Het verhaal start op het moment dat hij te horen krijgt dat hij vader wordt en neemt je mee in de negen, zwangere maanden die daarop volgen. Bij een vrouw is het relatief simpel; ze is zwanger, ze ondergaat een lichamelijke verandering en ook emotioneel kan ik me nog wel indenken wat een vrouw bezighoudt tijdens een zwangerschap. Maar bij een man is dat anders. Het enige wat hij heeft hoeven doen is het kind verwekken. Mannen voelen zich tijdens een zwangerschap buitenspel staan en weten maar nauwelijks raad met hun emoties.
In Man krijgt kind krijg je een beetje zicht op hoe zo’n aanstaande vader zich voelt en hoe hij op zijn eigen manier met deze emoties omgaat. Van enorme paniek en bezorgdheid tot volle vreugde en trots, alles passeert de revue. De schrijfstijl van Sander Pleij is jammer genoeg erg opgefokt en hakkelend. Hij heeft een typisch mannelijke schrijfstijl, wat goed past bij de essentie van het verhaal, maar soms beschrijft hij gebeurtenissen die zomaar uit de lucht lijken te komen vallen en springt daarna ook net zo makkelijk weer over op een volgend onderwerp. Een vloeiende lijn zit er dus niet echt in. Het lettertype is onwaarschijnlijk groot, waarmee er met moeite 140 pagina''s worden gevuld. Maar voor het spotprijsje van nog geen zes euro, is dit boek best de moeite waard voor aanstaande vaders en moeders.