Gevaarlijke erfenis RECENSIE

Op de stoep in New York leren we Kathy kennen. Ze heeft een witte roos in haar handen en staat op een onbekende man te wachten die zegt dat hij een verrassing voor haar heeft. En dat heeft hij zeker. Marc, de rentmeester van het kasteel van haar overgrootmoeder, blijkt de geheimzinnige man te zijn. Hij komt Kathy overhalen om mee te gaan naar Frankrijk waar het kasteel staat. De overgrootmoeder blijkt namelijk te zijn overleden en Kathy erft het kasteel. Niet iedereen is tevreden met het testament. Zo vindt Marc dat het kasteel hem toebehoort, omdat het van zijn overgrootouders was. De notaris heeft liever dat Kathy het verkoopt zodat er een hotel van gemaakt kan worden. En dan is er nog Giselle, de zus van Marc, en de rol van Angela, zijn vrouw. Zal Kathy door alle omstandigheden toch het huis houden of zal ze er een hotel van maken?
Het boek is geschreven door Anita Verkerk, die al een aardige reputatie heeft op het gebied van Nederlandse chicklits. Ik had nog niet eerder een boek van haar gelezen en ik was dan ook erg benieuwd. Als chicklit vind ik het helemaal niet tegenvallen. Het bevat inderdaad een dosis liefdesontwikkelingen en spanning, zoals de achterflap ons beloofd. Kathy is een leuke meid die je meeneemt in haar wervelende leven. Als je een paar uurtjes wilt ontspannen, is dit een prima boek. Maar als ik verder kijk, dan is het toch niet helemaal top. Het is niet denigrerend bedoeld, maar het valt wel te merken dat dit is geschreven door een Nederlandse auteur. Persoonlijk vind ik de kwaliteit van de Engelse en Amerikaanse schrijfsters over het algemeen een stuk beter. En ook de plotontwikkeling en de uitwerking van de karakters vind ik minder goed ten opzichte van buitelandse boeken. Het karakter van Kathy blijft wat onuitgewerkte punten kennen. En vooral omdat ze de hoofdpersoon is, is dat jammer. Ook de gebeurtenissen die voorkomen in het boek zijn wat vergezocht. Anita gebruikt vaak dezelfde uitdrukkingen. Kathy zegt bijvoorbeeld meermaals dat ze op Miss Piggy lijkt als ze haar bril op heeft. De eerste keer is dit nog wel grappig, maar na zes keer eerder gelezen te hebben, is de lol er wel vanaf. Bovendien heb ik ook wat foutjes in de plotlijn kunnen ontdekken. Dit doet allemaal niet af aan het feit dat Gevaarlijke erfenis een boek is waar je je best mee kunt vermaken en dat wel leuk is om gelezen te hebben. Maar als je een boek zoekt met kwaliteit en dat verder gaat dan de oppervlakte, dan kun je beter een ander boek uitzoeken om te lezen.