3 vriendinnen en de liefde RECENSIE

Birdie, Murphy en Leeda zijn samen opgegroeid in een klein dorpje. Na de middelbare school scheiden hun wegen zich, doordat ze alledrie in een andere stad gaan studeren. Maar hoeveel er ook is veranderd, in de zomer komen ze weer bij elkaar in de perzikboomgaard van Birdies familie, waar ze helpen met de grote pluk. De boomgaard heeft voor de drie vriendinnen een speciale betekenis. Deze plek is voor hen hun thuis. Het nieuws dat de boomgaard zal worden verkocht, zet hun wereld dan ook behoorlijk op z''n kop. Birdie wil alles doen om te voorkomen dat haar huis zal worden gesloopt en neemt uit protest haar intrek in een zelfgemaakte boomhut. Ondertussen vraagt Murphy zich af wie haar echte vader is en wat haar moeder voor haar verbergt. En Leeda wordt opgezadeld met een grote zorg: haar oma heeft haar haar dwergpony''s nagelaten, terwijl ze niks met dieren heeft. Hoewel het boek verschillende verhaallijnen bevat, wist het verhaal me niet echt te boeien. Het contrast tussen studeren in New York, mobieltjes, internet en het leven in de boomgaard is ontzettend groot. Het lijkt zich in twee verschillende tijden af te spelen. Dat Birdie een enorme boomhut compleet met tweepersoonsbed en boekenkast voor zichzelf bouwt, lijkt niet erg geloofwaardig. Daarnaast bevatte het boek een aantal inhoudelijke fouten. Achterin het boek vertelt de auteur dat ze paarden heeft geobserveerd om de dwergpony''s van Leeda te kunnen beschrijven, maar dan heeft ze toch niet goed opgelet. Leeda''s pony''s vertonen gedrag dat je bij echte paarden nooit zult zien. Al met al niet de beste (jeugd)chicklit die ik ooit heb gelezen.