Ik word nooit normaal

Anne gaat naar de brugklas en haar hoofd zit vol vragen. Waarom is ze nog niet ongesteld? Is ze verliefd? En moet ze al een bh aan? Ze voelt zich onzeker over duizend en één dingen. Daarom doet ze soms dingen die ze zelf niet begrijpt en waar ze zich rot over voelt, zoals het oude vrouwtje uit de straat pesten of onaardig doen tegen haar moeder. Gelukkig is er nog altijd haar oma. Bij haar voelt Anne zich veilig; oma begrijpt haar. Net als haar oom Michiel. Maar oma wordt steeds vergeetachtiger en Anne wordt verliefd op Koen. Wat een mooi jeugdboek is dit. De relatie tussen Anne en haar oma wordt ontroerend beschreven. De manier waarop de schrijfster Anne’s gedachten en gevoelens beschrijft is zo realistisch en herkenbaar voor iedereen die een tiener is geweest, dat Anne een levensecht personage wordt. Haar gedachten gaan alle kanten op en ze piekert over allerlei dingen, waar ze vervolgens met niemand over praat. Voor de buitenwereld lijkt ze een lastige tiener, maar in werkelijkheid is Anne een gevoelig en intelligent meisje dat volwassen wordt. Ik word nooit normaal is een mooi staaltje cross-over literatuur: een jeugdboek voor tieners én volwassenen. Het was lang geleden dat er een traan van ontroering over mijn wang liep terwijl ik een boek dichtsloeg. Absoluut het lezen waard.