De lelijkheid voorbij RECENSIE

De Londense Constance Briscoe wordt geboren in 1957 als dochter van Jamaicaanse ouders die een nieuw leven wilden beginnen in de Engelse hoofdstad. In haar eerste boek beschrijft ze de verschrikkingen die ze als kind meemaakte met een moeder die haar jarenlang zowel geestelijk, als lichamelijk met de grond gelijk maakte. Het stelselmatig ondermijnen van een kind leidt tot een verwrongen zelfbeeld en Constance groeit dan ook op in de veronderstelling dat ze niets waard is, niets voorstelt en vooral niets kan. Bovendien wordt haar bijgebracht dat ze lelijk is en dit slaat een enorme krater waar ze de rest van haar leven onder gebukt zal gaan. Toch droomt ze van een baan in de advocatuur en deze gedachten houden haar jarenlang op de been. Dit alles beschrijft de auteur in haar boek Lelijk uit 2006.
Dit tweede boek, wat op zichzelf gelezen kan worden, gaat over het uitkomen van die droom. Constance woont op zichzelf en gaat rechten studeren. Ondanks dat ze haar carrière verder ontwikkeld en ze bij een gerenommeerd advocatenkantoor aan het werk kan, blijft haar zelfbeeld haar parten spelen. Ook de cosmetische ingrepen die ze laat doen behalen niet de gewenste uitkomst. Het resulteert er in dat ze hierin de grens niet weet te vinden en waar ze zich uiteindelijk met moeite uit weet te vechten. Aan de ene kant is daar haar glorieuze carrière en aan de schaduwzijde haar pijnlijke herinneringen die hebben geleid tot een vrouw die nooit op een normale manier naar zichzelf kan kijken. Als een eeuwig psychisch litteken met zich meedragend dankzij een moeder die in staat was haar kind voor het leven te verminken. Wat opvalt is de grote afstand die de auteur weet te scheppen door haar emotieloze verteltrant. Aan de ene kant wellicht logisch omdat ze er als het ware op terug kijkt. Er is ondertussen ook letterlijk afstand geschapen door de tijd. Bovendien roep je de emotie niet meer terug van iemands jeugdjaren als je al lang en breed volwassen bent. Aan de andere kant pakt ze de lezer maar met moeite. Aan haar geloofwaardigheid van haar ongelooflijke verhaal valt niet te tornen, maar de impact die het boek zou kunnen hebben ontbreekt volledig.