Zoete tranen RECENSIE

Fleur Daxeny heeft een ietwat ongewone hobby: ze crasht begrafenissen. Ze is namelijk op zoek naar een schatrijke weduwnaar. Dan ontmoet ze de nieuwbakken weduwnaar Richard Favour, eigenaar van een privékapitaal. Fleur wurmt zich al snel tussen de familie, iedereen lijkt haar te accepteren. Ze komt erachter dat ze niet de enige is die achter Richard’s geld aan zit en dat hij binnenkort niet eens meer een multimiljonair zal zijn! Fleur moet een moeilijke beslissing nemen: gaat ze door naar de volgende begrafenis, of kiest ze voor ware liefde? In Zoete tranen leer je alle personages erg goed kennen. Alle zwaktes en gevoelens komen voorbij, waardoor het net lijkt alsof je de familie al veel langer kent. Fleur is geen vrouw waarvoor ik sympathie kan voelen en ik kan me al zeker niet met haar identificeren, maar door de grappige schrijfstijl van Madeleine wil ik graag meer weten over de beweegredenen van Fleur en af en toe verbaast ze me. Richard is neergezet als een hele lieve man die het beste met zijn familie voor heeft. Een man die beter verdient dan een vrouw als Fleur. Het is een bekend verhaal, maar Madeleine heeft haar best gedaan om dit in een zeer vermakelijk jasje te steken. Zeker een must have voor de zomer!