Onderhuids!

Twee advocaten, Paige Hart en Ross Bennet, krijgen een botsing met een vrachtwagen van het Centrum voor Ziektebestrijding. Tijdens de botsing worden ze blootgesteld aan het virus TCV, waardoor ze samen in quarantaine moeten. Hoewel Paige en Ross elkaar eigenlijk haten, groeit het verlangen naar elkaar ontzettend snel in die twee weken. Kennelijk is dat een symptoom van de ziekte...
Ik vond Onderhuids! een fris verhaal met een originele twist die je niet vaak tegenkomt. Ik heb dit boek dan ook in een dag of twee uitgelezen, op de stretcher in de tuin, genietend van de zon. De momenten waarop Ross en Paige de liefde bedrijven is erg uitvoerig beschreven, waardoor ik zo nu en dan, verstopt achter mijn boek, stiekem heb zitten blozen... Het stoorde me een beetje dat dit boek qua verhaallijnen niet helemaal goed in elkaar zit. Ten eerste wordt het verhaal van Nick Hart (de broer van Paige) en zijn oude liefde Rachel (die toevallig ook de dokter is van Paige en Ross) erdoorheen geweven. Dat is nogal vaag. Het lijkt even alsof Nick en de dokter ook hoofdpersonen zijn in dit boek, maar op het eind lijkt het alsof de schrijfster ze vergeten is. Alsof ze haast had bij het schrijven en geen tijd had om de losse eindjes aan elkaar te knopen. Dat zorgt voor veel vraagtekens. Het irriteerde me ook dat het einde eigenlijk alleen maar herhaling was van dingen die eigenlijk al gebeurd waren. Paige was een wiebelkont en kon maar niet beslissen wat ze wilde. Dat werd een beetje vervelend. Ze wist niet zeker of ze echte liefde voor Ross voelde en daarom dumpte ze hem. Na een paar dagen alleen te zijn besloot ze weer dat ze niet zonder hem kon en kwamen ze weer bij elkaar, waarna ze hem weer dumpte omdat ze het niet zeker wist. Het was overduidelijk dat ze alleen gelukkig was bij hem, maar dat wilde ze zelf niet zien. Omdat dat deel van dit verhaal zo vaak werd herhaald, verloor het zijn pit een beetje. Dit boek is zeker een boek met meerdere sterke kanten. Jammer dat die niet helemaal goed uitgewerkt zijn.