Het fluisterboek RECENSIE

De keurige, nette Annemarth en de sarcastische, eigenzinnige Tibby lijken op het eerste gezicht niks met elkaar gemeen te hebben. Toch zijn ze beste vriendinnen. Ze brengen elke middag samen door en delen alles met elkaar. Of is dat laatste maar schijn? Want Tibby doet de laatste tijd toch wel een beetje raar. Ze reageert niet op sms-jes en blijft weken weg van school. En waarom is haar vader toch altijd stoned, en komen haar schoolboeken niet aan? Het zijn allemaal vragen die Annemarth bezig houden. Ze doet er alles aan om Tibby te helpen met van alles, van het maken van haar huiswerk tot het hartig toespreken van Tibby''s ietwat vreemde, aparte ouders. Intussen is ze ook nog stilletjes verliefd op de mooie Easy, iets wat het er allemaal niet makkelijker op maakt. Het Fluisterboek vond ik typisch zo''n boek waar je even in moet komen. Het duurde even voordat ik de smaak te pakken had, en ik las de eerste vijftig pagina''s met tegenzin door de voor mijn gevoel wat saaie verhaallijn. Maar toen ik daar doorheen was, begon ik het verhaal steeds leuker en indrukwekkender te vinden. Halverwege het boek wordt het verhaal namelijk veel spannender en roepen er zich bij je allerlei vragen op. Wat houdt Tibby nou toch voor Annemarth verborgen? Waarom voelt ze zich nou zo depressief? Vooral de laatste paar pagina''s zijn indrukwekkend, waar je wel een traantje bij weg kunt pinken. Al met al vond ik Het Fluisterboek een mooi boek, eentje die je door het mooie verhaal over een bijzondere vriendschap niet snel meer vergeet.