Huiver RECENSIE

Soms vind je een boek dat je eigenlijk al vanwege de kaft graag wilt lezen, omdat deze zo mooi is dat het verhaal dan haast niet achter kán blijven. Huiver van Maggie Stiefvater is een typisch voorbeeld hiervan. De kaft laat een haast sprookjesachtig bos zien, dus mijn verwachtingen waren dat dit boek vast heerlijk zou zijn als afleiding voor deze koude winterdagen. Dit klopte helemaal. Huiver is een verhaal over een onmogelijke liefde tussen Grace en Sam, die een lange geschiedenis hebben samen, maar tegelijkertijd eigenlijk niks van elkaar weten. Vooral de romantische scènes vond ik heerlijk om te lezen, door de uitgebreide vertelling van de gevoelens van het koppel (uit beide perspectieven geschreven) kon ik me helemaal in de twee verplaatsen en dat was erg prettig. Naar mijn mening mocht het boek wel wat ingekort worden, aangezien de verhaallijn soms wel érg uitgerekt werd. Dan werd het een beetje saai, en ging ik vooruit bladeren om te kijken wanneer er een nieuw hoofdstuk zou beginnen. Verder kleeft er nog een klein nadeel aan Huiver: het had een onwijs origineel verhaal kunnen zijn (jongen en meisje worden verliefd, maar jongen blijkt wolf te zijn) maar dit concept hebben we natuurlijk al gezien bij bestseller Twilight. Toch weerhoudt dat Huiver er niet van om een heerlijk romantisch en goed geschreven verhaal te zijn waar je helemaal in weg kunt dromen – vooral met de koude, gezellige maanden op komst.