De zenuwsloper RECENSIE

De zenuwsloper gaat over Ella een meisje dat opgroeit in de jaren 70 in een erg christelijk gezin. Haar moeder is al jaren chronisch ziek, dus Ella weet niet beter dan dat er voor haar moeder gezorgd moet worden. Een eigen leven zit er voor Ella eigenlijk niet in. Ze moet naar school, later gaat ze werken en verzorgd ze haar moeder. Vriendjes worden niet gewaardeerd, tenzij ze ook streng christelijk zijn. Omdat ze vreselijk veel van haar ouders houdt en in god gelooft doet ze wat haar opgelegd wordt. De ziekte van Ella’s moeder wordt heftiger en blijkt helemaal niet te zijn wat Ella dacht. Dan gaat ze zoeken naar het verleden van de ziekte, wat tevens de rest van Ella’s leven beïnvloedt.
De zenuwsloper is een vreselijk verhaal dat draait om liefde en bedrog. Ella wordt haast gedwongen om haar moeder te verzorgen en wanneer ze eigenlijk niet wil, wordt ze gechanteerd. Er gebeurt veel in het verhaal, maar ik vond het vaak erg van de hak op de tak gaan. Onderdelen uit Ella’s leven die belangrijk lijken worden overgeslagen en erg ingekort, terwijl het begin in verhouding langdradig is. En het einde vond ik juist weer erg voorspelbaar met elementen die er niet toe leken te doen. Toch is het een interessant verhaal, met een bijzonder onderwerp. Ik vond het bijzonder om te lezen hoe er in streng christelijke gezinnen met het leven en de liefde wordt omgegaan. Het boek leest lekker weg en is leuk om te lezen, maar ik had er meer van verwacht.