Mijn schaduwzusje RECENSIE

De familie van Jane Alison wordt uit elkaar gerukt wanneer ze vier jaar is. Haar Australische ouders wisselen partners met een ander koppel uit de Verenigde Staten. Jane blijft samen met haar zus bij haar moeder en ze verhuizen van Canberra in Australië naar Washington D.C. in de Verenigde Staten. Haar moeder gaat verder met Paul en haar vader kiest voor de voormalige vrouw van Paul. Maar ondanks het feit dat het zo leuk klinkt, een wisseling van partners, heeft het nare consequenties. De kinderen van de twee families worden uit hun vertrouwde omgeving gerukt en weten niet meer wie of wat hun thuis is. Jane probeert altijd haar vader of stiefvader voor zich te winnen, terwijl Jenny - het meisje met dezelfde leeftijd als Jane maar van de andere familie- zich zoveel mogelijk afzet tegen haar familie. De twee meisjes blijken sterk met elkaar verbonden te zijn, alsof ze een soort spiegelbeeld van elkaar zijn. Het eindigt uiteindelijk in een tragedie. Het verhaal is helder opgeschreven door de auteur en het heeft zeker mooie kanten omdat het rauw, maar toch doorzichtig en lieflijk is opgeschreven. Toch heb ik na het lezen van dit boek het gevoel dat ik niet álles weet, dat ik achterblijf en vanaf een afstandje alles bekijk en dat lijkt me nu juist niet de bedoeling. Aan de ene kant is het knap dat de auteur alles van een afstandje kan beschouwen terwijl ze het zelf heeft meegemaakt, aan de andere kant wordt de lezer te weinig meegesleurd. Het blijft allemaal net iets te abstract, mede door de schrijfstijl van de auteur. Daardoor is het een zielig, maar matig boeiend verhaal. Als je het boek uit hebt, heb je het gevoel dat het verhaal door je vingers heen geglipt is.