De miljoenenjacht RECENSIE

Wanneer de schatrijke Saul overlijdt denkt zijn nichtje Cassandra dat zij alles zal erven; dit heeft hij haar namelijk ooit beloofd. Wanneer zijn testament wordt voorgelezen blijkt het toch iets anders in elkaar te zitten. Saul blijkt in zijn dronken buien wel meer mensen zijn erfgoed beloofd te hebben. Emma erft het grote bedrijf Milford, dat tegen een naderend faillissement aan zit. Ze zet alles op alles om het bedrijf te redden, maar haar nicht Cassandra doet op haar beurt haar best om het bedrijf zoveel mogelijk tegen te werken. Andere familieleden maken het Emma ook erg moeilijk; iedereen lijkt achter haar baan aan te zitten. Op de flaptekst komt het over alsof het verhaal voornamelijk over Cassandra gaat, maar de echte hoofdrol is voor Emma weggelegd. De titel insinueert dat het om een soort ‘rat race’ gaat; een spel om het geld te bemachtigen. Cassandra doet wel een paar pogingen, maar de rest van de familie komt erg weinig voor in het eerste gedeelte van het boek. Een groot gedeelte ervan had wel ingekort kunnen worden, vooral de onnodige passages in het midden. Hierdoor zou in de eerste helft wat meer vaart hebben gezeten. Ik kan me zo voorstellen dat de grootte van De miljoenenjacht (592 pagina’s) kan afschrikken. Zeker voor een chicklit is dit een dikke pil, maar het leest heerlijk weg en je vliegt net zo snel door de vele pagina’s als bij een dunnere variant. De miljoenenjacht is zeker een aanrader voor liefhebbers van dit genre!