Het verhaal van een vrouw RECENSIE

De 43-jarige Mary Gooch leidt een leventje wat verre weg spannend is. Ze woont nog altijd in haar geboortedorp Leaford, heeft een suf baantje en ook haar huwelijk loopt niet vlekkeloos; sinds ze kilo’s aankwam is de spanning tussen Mary en haar man (die ze liefkozend Gooch noemt) totaal verdwenen. Toch heeft ze niet het idee dat ze niet van elkaar houden; ze zijn al jaren samen en vieren binnenkort hun zilveren bruiloft. Maar dan slaat het noodlot toe. Aan de avond voor hun 25-jarig huwelijksfeest is Gooch verdwenen. Mary is wanhopig, totdat er een brief komt van Gooch waarin staat dat hij ‘tijd nodig heeft’. Mary laat het er niet bij zitten, en begint aan een road trip op zoek naar Gooch. Je leeft meteen ontzettend mee met haar. Dat komt door allerlei redenen; Mary is sympathiek, gevoelig, naïef en ook behoorlijk onzeker, wat door haar dikke voorkomen komt. Daarbij komt ook dat Mary niet bepaald wereldwijs is, ze heeft bijvoorbeeld met haar 43 jaar nog nooit een zee gezien. Je hebt op een bepaalde manier zo’n medelijden met haar, het lijkt wel of alles met haar tegenzit. Toch wekte dit af en toe ook wat irritatie bij me op, omdat het ook niet leuk is om te lezen dat alles misgaat. Het begin van het boek komt zeer langzaam op gang. Het verhaal had in mijn optiek in ieder geval een flink aantal pagina’s ingekort kunnen worden. Maar naarmate het boek verdergaat, en Mary’s reis begint, wordt het steeds leuker. Ze ontmoet interessante personages, zoals de vriendelijke, arme Mexicaanse taxichauffeur en alleenstaande moeders, waardoor Mary ziet dat ze heus niet de enige is die het af en toe moeilijk heeft. Mary leert door haar reis écht te leven, en op eigen benen te staan. Het maakt Het verhaal van een vrouw een goed geschreven boek.