Bloedzusters RECENSIE

Dit verhaal gaat vooral over Lilith: een verwende, bloedmooie vampier, die geniet van haar status als lid van een elite vampierenfamilie. Met haar entourage van vriendinnen maakt ze ’s nachts de straten van New York onveilig. Haar leven is mooi en glamorous en niets staat haar in de weg, tot ze op een nacht op jacht gaat en een aanvaring krijgt met een andere vampier. Heel toevallig is dit de nieuwbloedvampier Cally Monture, die meteen na het conflict wordt overgeplaatst Bathory Academy, de nachtschool voor vampieren waar Lilith ook op zit. Lilith voelt zich aangevallen. Niet alleen kan ze Cally niet uitstaan, maar ook realiseert ze zich dat het lekkere leventje dat ze voorheen had heel langzaam door haar vingers glipt.
Ik moet bekennen dat ik een fascinatie heb voor verhalen over vampieren, vooral als ze goed geschreven zijn. Helaas zat dit boek niet zo goed in elkaar als ik had verwacht. De schrijfstijl is kinderlijk en de achtergrondinformatie is onvolledig, waardoor je het boek in wordt geslingerd met het gevoel alsof je een deel gemist hebt. Nog steeds vind ik het verhaal van Nieuwbloedvampieren en Oudbloedvampieren en Van Helsings moeilijk te begrijpen. Er zit wel er een handige woordenlijst achterin, maar daar kwam ik pas achter toen ik het boek uit had. Ik raad je echt aan om ‘m te gebruiken, want zelfs doodnormale woorden als “beroofd” hebben hier een andere betekenis. Ik vind het moeilijk om dit te beoordelen. Ik heb me wel geamuseerd en het verhaal is op zich wel indrukwekkend. Het heeft zeker potentie, maar is jammerlijk niet goed genoeg uitgewerkt. Ach, ja. Misschien is deel twee beter.