• onze waardering

De Virginia monologen RECENSIE

Hoewel de auteur Britse boeken schrijft en een lieve Mona rubriek runt, kampt ze ook met het idee dat ze zo zachtjesaan ouder wordt. Inmiddels de vijfenzestig gepasseerd en daar ook volledig van bewust, maar nog niet rijp voor de geraniums. De realistische Virginia laat zien dat ouder worden weliswaar gebreken met zich meeneemt, maar dat je instelling hoe je tegen dingen aankijkt een hoop inzichten biedt. Iedereen schuift het denken aan ouder zijn en worden ver voor zich uit, tot het moment dat we er zijn aanbeland. Dit boekje vol realistische, grappige en gegronde redenen geeft de lezer een heldere kijk wat je te wachten kan staan. Juist door je blik te verruimen en je eens niet te focussen om de tal van gebreken die misschien wel eens zouden kunnen opduiken met het verstrijken van de jaren, maar eruit weten te halen wat er in zit. Wegkwijnen in een verzorgingshuis kan altijd nog zegt Ironside, zaak is zoveel mogelijk uit het leven te halen. Dat niet iedereen op dezelfde wijze ouder wordt weet ook zij donders goed. Gezondheid blijft een groot goed. Zij maakt de lezer duidelijk hoe om te gaan met de ongemakken die bij het ouder worden horen en wat de voordelen hier van kunnen zijn. Leuk boekje vol scherpe zelfanalyse, openbaringen uit het verleden en de medemens van gelijke of nog oudere leeftijd.

De Virginia monologen

  • Auteur:

    Virginia Ironside
  • Verschenen:

    14 februari 2010
  • Uitgave:

    ISBN 9789025432775
    Uitgever Contact
  • Oorspronkelijke titel:

    The Virginia monologues
  • Uitgever:

    Contact
  • Genre:

    Non-fictie
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Virginia Ironside is vijfenzestig en begrijpt niet waar iedereen zich zo druk over maakt: langzaam bejaard worden is geen straf, maar een beloning. Je blaakt van zelfvertrouwen, en wat maakt het uit als je niet meer alles even helder herinnert? Je bent dan ook direct de minder gelukkige periodes vergeten en alle foute mannen met wie je het bed hebt gedeeld. Is het nu trouwens niet dé tijd om eens lekker met drugs te experimenteren? Er is ook niets zo leuk als jouw pijntjes en kwaaltjes te vergelijken met die van andere oudjes of lekker herinneringen aan 'vroeger' op te halen met je oude vrienden. Van kleinkinderen ('de beloning voor het niet vermoorden van je kinderen'), via ouwehoeren ('er is niets verkeerd aan het ophalen van herinneringen'), tot seks ('ik weet het niet hoor, maar ik heb genoeg seks gehad voor de rest van m'n leven'). Virginia Ironside laat geen onderwerp onbesproken en rekent voorgoed af met het beeld dat ouderen alleen maar achter de geraniums thuishoren. De Virginia-monologen is een aanstekelijk manifest voor het oud en gelukkig worden.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Hoe ik mijn eigen moord oploste - Kristen Perrin

  • De schandalen - Herman Stevens

  • De storm van ons bestaan - Vanessa Chan

  • De omzwervingen van Boek - Melanie van de Peut

  • Familiehuis aan zee - Simone Foekens

Gerelateerde artikelen

  • Waarom mannen een bitch trouwen!

  • Het begin van alles

  • Het Poldermodel

  • De bonusmoeder

  • Wedding Babylon

Zoek in artikelen