Meisjes RECENSIE

Meisjes. Je hebt ze in allerlei soorten en maten, ze dragen korte rokjes en hebben ondoorgrondelijke blikken. Aanleiding voor Martin Bril om deze wezens veel te observeren, af te luisteren en als onderwerp van zijn columns te gebruiken. Natuurlijk is het altijd leuk om over andere vrouwen te lezen en ik denk dat ik met een gerust hart kan zeggen dat iedereen wel eens een Martin Bril is. Iedereen luistert wel eens een gesprek af of verzint een heel verhaal rond een opgevangen zin. Maar dat we daar nu een heel boek over moeten gaan publiceren? Nou nee. Vooral niet op de manier waarop Martin Bril alles opschrijft; ik snap zijn columns gewoon niet. Hij beschrijft bijvoorbeeld hoe een paar meiden op een bankje bij de Dom zitten, maar wat hij er nu mee wil zeggen? En als hij dan soms in de laatste zin de clou van het verhaal geeft, vat ik de column nog niet. Misschien ligt dat aan mij, misschien aan de schrijfstijl van Bril of wellicht toch aan het feit dat mannen de vrouwelijke ziel niet kunnen doorgronden. Aan het einde van het boek kwam ik in ieder geval tot de conclusie dat ik de hele hype rond Martin Bril niet begrijp en dat ik blij was dat ik bij de laatste bladzijde was aanbeland.