The Switch RECENSIE

In The Switch - van de makers van Juno - speelt Jennifer Aniston een rol waarin ze zichzelf waarschijnlijk wel herkent: de 40-jarige alleenstaande vlotte Kassie, met een kinderwens. Nadat ze heeft beseft dat ze helemaal geen man nodig heeft bij het opvoeden van een kindje besluit ze er in haar eentje voor te gaan met behulp van een zaaddonor. Een strenge selectie volgt, en uiteindelijk komt ‘ideale man’ Roland als meest geschikte donorpapa uit de bus. Op een heus inseminatiefeestje wordt Kassie’s beste vriend Wally, die heimelijk verliefd is op Kassie, onbeschrijflijk dronken. Zo dronken, dat hij in de badkamer het potje sperma van Roland leeggooit en het vervolgens zelf vult… De dag - en maanden en jaren - daarna is hij dit compleet vergeten, hetgeen nogal ongeloofwaardig overkomt. Totdat Kassie, die was verhuisd, na jaren terugkeert naar New York. Als Wally haar zoontje Sebastian leert kennen, ziet hij wel heel veel overeenkomsten met zichzelf… Sebastian lijkt niet alleen qua uiterlijk op Wally, maar heeft ook precies hetzelfde - zeer neurotische - karakter! Hoewel de meningen verschillen over de kwaliteit van Jennifer Aniston’s films, word ik er zelf altijd wel blij van. Af en toe een avondje luchtig, ontspannen filmvermaak kan nooit kwaad! The Switch leek me ook weer een film die helemaal geschikt zou zijn voor mij en mijn vriendinnen. En voor een deel was dat ook zo, maar helaas niet helemaal: de film is bij vlagen een stuk serieuzer dan we gewend zijn van dit genre. Wel iets om rekening mee te houden! Wat verder opviel waren de goed geacteerde bijrollen - ook van Thomas Robinson die zoon Sebastian speelt gaan we ongetwijfeld nog veel horen. Al met al vond ik The Switch zeker de moeite van het kijken waard! Maar als je echt op zoek bent naar een komedie, zou ik je toch adviseren om voor een andere film te gaan. Keuze genoeg!