Villa Rosa RECENSIE

Alice woont in Londen en werkt in de keuken van restaurant Treatro, waar ze merkt dat ze een grote passie voor koken heeft. Leila, de beste vriendin van Alice, vindt dat Alice te hard werkt en wel eens een vakantie verdient. Ze stelt voor om naar Villa Rosa te gaan. Dit huis aan de Italiaanse kust is net door haar moeder gekocht en is de perfecte plek om even tot rust te komen. Alice vraagt haar baas Tonino of ze twee weken naar Italië mag. In eerste instantie is hij daar niet zo blij mee, maar wanneer hij hoort dat ze naar Triento - de plaats waar hij vandaan komt - gaat ziet hij dit als de uitgelezen kans om haar de Italiaanse keuken beter te laten leren kennen en regelt dat ze bij zijn ouders in het visrestaurant kan helpen. Eenmaal in Villa Rosa aangekomen, ontmoet ze de buurvrouw Babetta - die al jaren de tuinen van Villa Rosa verzorgt. Ze spreekt geen Engels en Alice spreekt ook geen Italiaans, maar met handen en voeten begrijpen ze elkaar en zo leert Alice veel over de Italiaanse keuken en het koken met verse ingrediënten. Na een paar weken ontmoet ze Rafaella, de moeder van Tonino, die haar nog meer kneepjes uit het vak bij brengt. Ook pizza''s maken hoort daarbij en daarom stuurt ze Alice naar de pizzeria van haar zoon Lucio en Alice valt als een blok voor hem. Maar kan dat wel? In Londen wacht namelijk haar vriend Charlie nog op haar. Voor wie zal Alice kiezen of zal ze helemaal alleen overblijven? Ik had nog nooit iets gelezen van Nicky Pellegrino, maar ik ben aangenaam verrast door haar vlotte schrijfstijl. Villa Rosa is opgedeeld in hoofdstukken over Alice en over Babetta, waardoor je beide personen beter leert kennen en je goed in het verhaal komt. Het verhaal leest lekker weg en blijft je verrassen tot het einde, dat eigenlijk veel te snel is. Dit betekent helaas ook dat het voorbij is met het weg dromen bij heerlijke pasta''s en de Italiaanse zon. Je zou er zo een vakantie naar Italië van gaan boeken! Villa Rosa mag zeker niet ontbreken in je zomer chicklit collectie.