Met de Franse slag RECENSIE

Iets met de Franse slag doen betekent ''iets haastig of slordig doen, iets afraffelen''. En in eerste instantie is dat gezegde perfect van toepassing op de hoofdpersonen uit dit boek: Lorna en Paul. Dit Engelse echtpaar besluit hun droom waar te maken: een restaurant in een klein Frans dorp. Echter, ze spreken de taal niet, hebben de gemeenschap absoluut niet op hun hand én het restaurant blijkt enorm vervallen te zijn. Maar deze hoofdpersonen laten een staaltje doorzettingsvermogen en daadkracht zien. En dan gaat niets meer ''met de franse slag''. Schrijfster Julia Stagg heeft haar eigen ervaringen in het boek verwerkt, zo lijkt het. Ze woont in het Zuid-Franse departement Ariège aan de voet van de Pyreneeën, waar ze een kleine ‘auberge’ runt. Daarnaast probeert ze de culinair verheven Fransen ervan te overtuigen dat Engelsen wel degelijk kunnen koken. Haar kennis over Frankrijk weet ze zo goed te beschrijven, dat het lijkt alsof je in het dorp rondloopt. Je ruikt de geuren, je voelt de warmte (of de regen!) en als je ooit in Frankrijk bent geweest: je herkent het gedrag van een ''typische'' Fransman. De herkenning en het verhaal maken dit boek compleet. Fijn.