Prins heerlijk RECENSIE

Men neme een rijke jongeman en men neme Jilly, een meisje met een armetierig baantje dat in een veel te duur huis woont, omdat haar ex haar heeft verlaten voor een ander en voilá: een verhaal is geboren! Inderdaad, een flinterdun verhaal, dat wel. Veel interessanter dan dit wordt het ook eigenlijk niet in het nieuwe boek van Mariëlle Bovenkamp. De jongeman in kwestie blijkt een zesentwintigjarige student te zijn die eigenlijk nog niets bereikt heeft in het leven en nog steeds bij rijke mammie en pappie woont. Weg is mijn sympathie. Waarom hoofdpersonage Jilly helemaal gek van hem is? Ik kan er niet bij. Bij mij begonnen vooral de golddigger bellen te rinkelen. Daarbij is de verhaallijn flink doorzichtig. De kleine hints waar de lezer waarschijnlijk overheen hoort te lezen, haalde ik er zo uit. Het plot zag ik van mijlenver aankomen. Dit allemaal in combinatie met een scheut ongeloofwaardigheid, maakt het boek tot een grote afkanpper. Oh, en nog een laatste smeekbede aan alle chicklit auteurs: alsjeblieft, schrijf nooit – NOOIT - over de man die vreemdgaat en belooft weg te gaan bij zijn vrouw en dit uiteraard niet doet. Ik denk niet dat ik dat cliché ook nog maar één keer aankan.