Voor altijd RECENSIE

Het leven van Natasha Kapoor staat op instorten: haar man is vreemdgegaan, haar eigen bedrijf zit diep in de schulden en haar geliefde grootmoeder is overleden. Wanneer Natasha naar Cornwall afreist voor de begrafenis van haar oma, krijgt ze van haar opa het dagboek van haar overleden tante Cecily. Natasha is hier erg door gefascineerd aangezien de dood van Cecily voor haar een groot raadsel is, er wordt nooit over gesproken en je mag er niet naar vragen. Door het lezen van het dagboek ontrafelt Natasha het familiemysterie waarover jarenlang gezwegen is. Toen ik Voor altijd voor het eerst in mijn handen hield, schrok ik wel een beetje van de dikte van het boek. Het telt zo’n 500 pagina’s wat voor de gemiddelde chicklit toch best veel is. Gelukkig leest het lekker weg en prikkelt het verhaal je nieuwsgierigheid waardoor je het boek niet meer weg wilt leggen. De beeldende schrijfstijl van Harriet Evans zorgt ervoor dat je je bij de beschrijvingen van de personages en de omgeving meteen een voorstelling kunt maken. Het verhaal slokt je op en neemt je mee naar het huidige leven van Natasha, maar ook naar het verleden, de zomer waarin Cecily overleed. Dit maakt dat het verhaal afwisselend blijft en niet saai wordt. Ik werd zo mee gesleurd in het verleden dat ik even moest schakelen toen het verhaal in het heden verder ging. Harriet Evans zorgt ervoor dat je even alles om je heen vergeet en volledig opgaat in het boek, erg knap!