Grace Williams spreekt zich uit RECENSIE

Enkele tientallen gehandicapte kinderen worden in het tehuis Briar geplaatst, omdat hun ouders de zorg niet meer kunnen dragen. Ze verwachten dat hun kinderen daar goed verzorgd worden, dat ze een liefdevolle behandeling krijgen. Maar de roman Grace Williams spreekt zich uit laat de verschrikkelijke waarheid achter de muren zien. Verzorgers die seks hebben met bewoners, verzorgers die de kinderen uitschelden, vernederen en ze behandelen als varkens. Grace is dan spastisch, kan niet praten en goed lopen, maar haar gedachtes hebben die beperkingen niet. Op haar eigen kinderlijke manier bespreekt ze het leven in het tehuis, laat ze ons meeleven met de andere bewoners en zo maken we kennis met Daniel, haar grote liefde. Want ondanks de gruwelijkheden, is haar tijd op Briar wel de beste tijd van haar leven. Daar heeft ze Daniel die haar begrijpt, haar aan het lachen maakt en door wie ze een persoon wordt in plaats van een debiele patiënt. Grace Williams spreekt zich uit is een roman die je laat lachen, laat huilen en doet huiveren. Een roman waarin je blijft lezen, ook al zijn enkele passages wel een beetje saai en lang. En ten slotte een roman die je nog dagenlang blijft achtervolgen en je aan het denken zet.