Fleur went aan het idee dat ze naar Dubai verhuist

Ik ga verhuizen naar Dubai. Zo, het staat op papier. Het idee moet nog even landen. De afgelopen jaren hangen aan elkaar van life events: verloofd, getrouwd, zwanger, bevallen van mijn debuutroman De urenfabriek en vervolgens van onze zoon Olivier. Ik had verwacht dat mijn leven nu in rustiger vaarwater zou komen, maar nee. Ineens ga ik verhuizen naar Dubai. Kijk, daar staat het nog een keer.
 
Wat weet ik van die stad? Weinig. Dat mijn man er een mooie baan heeft gevonden, dat de zon er altijd schijnt, dat je er stevig kunt shoppen en dat de hoogste toren van de wereld er staat (het Armani-hotel is daarin gevestigd). Hoogtijd dus om de Lonely Planet eens te openen. Maar er moeten nog zo veel andere dingen gebeuren. Aangezien we in september al verhuizen, is het bijvoorbeeld slim om een huis te zoeken. En om abonnementen hier op te zeggen. Afscheid te nemen van vrienden. Dat wordt vreselijk. Ik mis mijn vriendinnen al als ze een weekend weg zijn. Vriendschap op afstand is niet echt mijn ding. Hoe werkt vriendschap in Dubai? Wonen daar leuke mensen? Ben ik leuk? Ik heb al jaren dezelfde vriendinnen, waarbij ik totaal mezelf ben. Als ik tijdens een off-day met een mutsige bankbroek en vettig knotje op de stoep sta, ben ik daar nog steeds welkom. Maar in een nieuw land moet ik weer helemaal opnieuw vriendinnen maken. Net als op de middelbare school. Hoe ging dat ook alweer? Gelukkig heb ik Olivier als accessoire. Met een schattige baby op mijn arm, kom ik vast veel sneller in contact met andere moeders. Krijg ik Arabische vriendinnen of een Nederlandse BFF? Hangen we dan de hele dag om het zwembad? Dat sombere beeld heb ik bij expat-vrouwen. Misschien klopt dat beeld helemaal niet meer en hebben expat-vrouwen juist een heel wild leven. Gelukkig kan ik mijn schrijfwerk overal ter wereld doen, ik heb alleen een laptopje en een internetverbinding nodig. Vervelen hoeft dus niet.
 
Het liefste was ik gewoon in Nederland gebleven. In mijn vertrouwde buurtje, waar ik iedereen groet op straat. Waar mijn ouders en vrienden om de hoek wonen, waar mijn favoriete bakkertje zit. Toen ik hoorde dat we naar Dubai konden verhuizen, hoorde ik een harde NEE in mijn hoofd. Maar ja, soms doe je dingen voor elkaar. Zelfs verhuizen naar een ander land. Er zijn ergere plekken om naartoe te verhuizen. Ik zie mezelf liever door zonnig Dubai struinen dan wegrotten in een schimmig gat in Rusland. Dus heb ik een lijstje gemaakt met tien dingen die leuk zijn aan Dubai. Als een mantra som ik het op. En het werkt: langzaam begin ik uit te kijken naar dit woestijnavontuur. Verheug ik me voorzichtig op elke dag kunnen barbecuen, een huis met tuin, hulp in de huishouding. Ik fantaseer over woestijntripjes, exotische supermarkten en poolparties. Ik ga verhuizen naar Dubai! Hoe het daar echt wordt, lees je voortaan hier. Mijn 1001 Dubai-nachten kunnen beginnen.

Zou jij zomaar naar een ver land willen/kunnen verhuizen?