Hebben jullie ooit zoiets raars gezien?!?

Ik ben in Australië! De afgelopen paar dagen heb ik mezelf meerdere keren in mijn arm moeten knijpen omdat ik nog steeds nauwelijks kan geloven dat ik in slechts 24 uur (ook al voelde het natuurlijk véél langer) naar de andere kant van de wereld ben gevlogen. Het feit dat mijn ouders een whatsapp berichtje sturen tijdens hun ontbijt terwijl ik aan mijn avondeten zit, bewijst toch echt dat ik in een compleet andere tijdzone ben aangeland.

En wat is het hier gaaf! In de paar dagen dat ik hier ben heeft Sydney met gemak een plaatsje in mijn top 10 van meest favoriete steden ooit veroverd. Met het Opera House, de Harbour Bridge op de achtergrond en het water dat overal omheen cirkelt is het echt een hele mooie stad. Typisch ansichtkaart materiaal. En dan heb ik het nog niet eens over Bondi Beach gehad waar ik ieder moment verwachtte dat Hugh Jackman uit de golven tevoorschijn zou komen…
De Australische inwoners zijn daarnaast ontzettend vriendelijk wat het des te aangenamer maakt om hier een rondreis te maken. De eerste dag dat ik de stad ging verkennen vroeg ik me meerdere keren af of er soms een penstreep dwars over mijn gezicht liep omdat iedereen me toelachte, maar zo aardig en vrolijk zijn ze hier dus gewoon echt!

Naast de wereldberoemde bezienswaardigheden die je in Sydney kunt vinden, zijn er ook altijd een aantal niet zo voor de hand liggende ‘bezienswaardigheden’ die je vaak tegenkomt in het buitenland. Of je nu naar België, Malawi of Australië gaat, je ziet ze overal. Van die voorvallen die bij mij de mond laten openvallen van verbazing terwijl de Australiërs het net zo normaal vinden als wij Nederlanders een eitje bij het Paasontbijt.
Een grijze duif is zo’n beetje het meest exotische dier dat je in Nederland in het wild kunt vinden. Je kunt je dan ook vast en zeker voorstellen dat ik met grote ogen toekeek hoe één of ander ooievaarachtige vogel hier midden op een druk plein uit een prullenbak zat te eten. ‘Kijk dan,’ wilde ik eigenlijk uitroepen terwijl de Australiërs voorbij slenterden: ‘Hebben jullie ooit zo iets raars gezien?!’ Was het voor mij net alsof er een UFO in ons midden geland was, voor de lokale bevolking was het kennelijk normaal. Hetzelfde gaat op voor de talloze pizza’s en pannenkoeken met kangoeroevlees die ze hier overal aanbieden, de Australiërs die rillend hun winterjas nog een knoopje dichter maken terwijl ik rondhuppel in mijn shorts en de talloze Nemo en Dori visjes en drie meter lange haaien (!) die hier doodleuk in een aquarium midden in de stad rondzwemmen. Onbewust schoten mijn gedachten even terug naar de reclame van ‘Even Apeldoorn bellen’ terwijl ik naar de immense haai keek die slechts van mij werd gescheiden door een dun, zo leek het althans, glazen wandje.
Ach ja, waarschijnlijk werp ik over een aantal weken ook een ongeïnteresseerde blik op ieder exotisch beest dat mijn pad kruist en grijp ik niet meteen meer naar mijn fototoestel om het dier vanuit alle mogelijke hoeken op beeld vast te leggen, zoals ik nu dus wel nog doe.


Morgen vertrek ik naar in Cairns in het noordoosten van Australië, waar het weer een stukje beter zal zijn en waar ik ongetwijfeld veel tijd ga doorbrengen in mijn bikini. Geen slechte plaats om te verblijven met het Great Barrier Reef voor mijn deur. Ik kan in ieder geval niet wachten om te ontdekken wat Australië me nog meer te bieden heeft!

G’day, Lisa