24/7 mobiel

Internet, WhatsApp, Facebook; you name it en het is tegenwoordig te vinden op ons supersonische mobieltje. En daar zijn we blij mee. Tenminste, daar lijkt het op - waarom zouden we anders 24/7 met dit apparaat bezig zijn? De laatste tijd irriteert Jerney van Poorten van  zich een beetje aan dit vastgeplakt-aan-mijn-mobiel-leventje. Ze besloot hier iets aan te doen...
 


Tijdens het spitsuur is het een geweld van mobiele telefoons in het openbaar vervoer. Twee stoelen voor me vertelt een mevrouw bijzonder luid over haar ‘fan-tas-tische’ avond, terwijl de man naast haar geïrriteerd zijn e-mails controleert. Op de stoel links van me speelt iemand een onverklaarbare versie van Sudoku en ik? Tja, ik kijk voor de verandering maar eens op Facebook. Want wie zegt dat er binnen een halfuur niet iets extreem spannends is gebeurd in mijn vage kennissenkring? Precies.

Klauwhand
De laatste tijd begint het vastgeplakt-aan-mijn-mobiel-leventje echter een beetje te irriteren. Wakker worden met je mailbox is geen briljante start van de dag, sms’jes ontvangen om vier uur 's nachts ook niet. En wat te denken van de verveelmomenten die steeds vaker worden besteed met het nutteloos surfen op m’n mobieltje? Of erger (en gênanter): je op het toilet beseffen dat je zelfs dáár de inbox controleert. Kortom: Ik heb geen ‘muisarm’, maar een ‘klauwhand’ die 24/7 om mijn mobiel zit bevestigd. Scary.

Mijn vriendenkring heeft echter ook last van het vastgeplakt-aan-mijn-mobiel’ syndroom. Zo worden borrelavondjes meerdere keren onderbroken met: “O, wacht. Mijn telefoon”, en zijn de laatste nieuwtjes vaak al via Facebook publiekelijk gemaakt. Een vriend wist echter al mijn mobielwaanzin te overtreffen door een serieus gesprek op de wc-pot te doen. Of hij doortrok voordat hij had opgehangen is mij niet bekend.

 

 


Een dag mobielloos

 

 

 

Afgelopen week maakte ik daarom een radicale beslissing: de stekker eruit. Oké, niet letterlijk. Ik besloot één dag mijn mobiel op stil te zetten. Ik nam hem niet mee naar mijn werk en ik keek geen seconde naar het scherm van mijn dagelijkse verslaving. En dat was flink kut. Maar ‘o, zo lekker’. Eén dag lang was ik weer acht jaar en mobielloos. Ik hoefde geen likes te geven, liet mijn aanwezigheid niet registreren via WhatsApp – welke eikel heeft deze functie verzonnen? – en had geen enkele behoefte om van een paar waardeloze letters een bestaand woord te creëren. Het was een topdag.

Maar toen werd het weer ochtend, checkte ik mijn mailbox en las ik tijdens het uitlaten van m’n hond de laatste nieuwtjes op Facebook. De lunch op werk bestond uit een paar mobiele excuses voor het niet aanwezig zijn op WhatsApp en om drie uur had ik het perfecte truitje via een lugubere webshop gevonden.

Dus hierbij geef ik het toe. Ik ben Jerney van Poorten, een – niet zo – anonieme 24/7 mobiel verslaafde. Wil iemand zich bij mijn AVM – Anoniem Vastgeplakte Mobiel – club aansluiten?

Dit artikel is powered bij ze.nl 

Zou jij een een dag zonder je mobiel overleven?

 

 

Nieuwste artikelen

  • Mystery guest - Maren Stoffels

  • Het schoolplein - Michelle Frances

  • Toen ik jou zag - Mary Schoon

  • Morisaki's boekwinkel - Satoshi Yagisawa

  • Spiegeldagen - Mark H. Stokmans

Gerelateerde artikelen

  • 60 dagen elke dag kans op een boek!

  • Recensie: Chatroom

  • Schattige spulletjes van My Life is Sweet

  • Like de leukste Paaz-kaart & win Paaz!

  • Nightwriters 
en 
ECI 
openen 
een boekwinkel 
op 
Facebook

Zoek in artikelen