Een, twee, drie eilanden!

Schreef ik in mijn vorige column nog hoe heerlijk mijn verblijf in Cairns was, kort daarna was het toch echt tijd om zuidwaarts te gaan reizen als ik nog iets van de rest van Australië wilde zien. Met een brok in mijn keel wuifde ik Cairns vaarwel en stapte ik in de bus naar Townsville waar ik met de ferry naar Magnetic Island vertrok: een klein subtropisch eilandje vlak voor de kust. Zong ik als kind zijnde altijd vrolijk "Op een onbewoond eiland, daar zou ik willen zijn..." van Kinderen voor Kinderen mee, in het echt blijkt dat toch een beetje minder leuk te zijn dan ik altijd gedacht heb… Op Magnetic Island was er namelijk slechts één bus die één keer per uur reed, een mini supermarktje zo’n drie kilometer verderop en gemene vliegen die er op uit leken te zijn om me helemaal lek te prikken. Desondanks werd het - na een dagje wennen - toch heel erg leuk! 
 

Weten jullie nog dat ik in mijn eerste column schreef dat ik ‘best wel’ opzag tegen alle kleine, kriebelende en grote, glibberende beestjes? Ik geloof dat ik die angst redelijk kwijt ben na het vasthouden van een babykrokodil, verschillende reptielen en een dikke, vette python om mijn nek… O ja, ik heb ook nog even met een koala mogen knuffelen maar eerlijk gezegd was het de slang die me een echte adrenalinestoot gaf!

Na Magnetic Island reisde ik af naar Airlie Beach waar ik een 2-daagse zeiltocht boekte langs de Whitsunday Islands: 74 kleine eilandjes die vlak voor de kust liggen maar bovenal het hart vormen van het Great Barrier Reef! Ook al hed ik de afgelopen weken al zoveel natuurlijk schoon gezien, het blijft verbazingwekkend hoe je weer in een compleet ander landschap terecht kunt komen na slechts 4 uurtjes rijden. Lucky me! Ik mocht me nog een keer vergapen aan alle felgekleurde visjes die in de zee rondzwemmen. Het uitzicht dat tot nu toe de meeste indruk op me heeft gemaakt is absoluut Whitehaven Beach. Als je nog nooit van dit strand heb gehoord, Google het dan please! "It is amazing", zoals de Ozzies hier allemaal zeggen. Het is zo geweldig mooi dat het zelfs in een aantal top 10’s van mooiste stranden ter wereld is opgenomen!
Na twee dagen zeilen was ik echter wel weer blij om terug naar het vasteland te kunnen gaan (waar ik overigens nog drie dagen op trillende zeebenen rondliep). Want hoe leuk en gezellig het ook was, het blijkt nogal vermoeiend te zijn om een kleine boot te delen met 24 andere personen, een toilet die om de haverklap verstopt is en de grootte heeft van een kindertoilet en dan heb ik het nog niets eens over de 30-seconden douches zonder shampoo gehad. Geloof me, nog even en ik was in een zoutpilaar veranderd!

Na de zeiltocht ging ik meteen door naar Hervey Bay waar het tijd was voor mijn derde (en laatste) eilandtocht naar Fraser Island. Dit eiland is het grootste zandeiland ter wereld en is tevens een beschermd natuurgebied dat bedekt is met regenwoud, tientallen meertjes, zogenaamde ‘creeks’ en een kilometerslang strand. Omdat het een beschermd natuurgebied is mogen er geen verharde wegen worden aangelegd op het eiland en kun je er dus alleen rondrijden met een 4WD-voertuig. Stel je voor: een lange zandweg met tientallen kuilen, denk er dan nog een paar extra kuilen bij en gooi er allemaal los zand overheen… Dat zijn de wegen op Fraser Island. De zijkanten van de wegen zijn daarnaast bedekt met bomen en struiken waardoor het regelmatig lijkt alsof een enorme boomstam je busje doormidden gaat splijten als je weer eens naar links overhelt door een diepe kuil. Ze zouden er een waarschuwing bij moeten geven: "Ga naar Fraser Island als je graag terugkomt met je lichaam dusdanig door elkaar geschud dat je oren ergens naar je onderrug zijn afgezakt en je linkervoet bij je rechterschouder is geëindigd." En dan heb ik het nog niet eens over het strand gehad dat op Fraser Island als snelweg dient. Ondanks deze twee zéér hobbelige dagen was het zeker de moeite waard! Het eiland is erg mooi met kraakheldere meren waar je in kunt zwemmen, heuvels die je kunt beklimmen en vanwaar je schildpadden kunt spotten in de zee die metersdiep onder je stroomt en - eerlijk is eerlijk - lekker crossen over het strand waarbij het water opspat langs de zijkanten van je busje is ontzettend gaaf!

Voordat ik het wist was ik alweer over de helft van mijn Australië reis heen. Wat gaat de tijd snel voorbij! Maar voordat het zover is heb ik nog een aantal leuke weken op de planning staan. Daarover natuurlijk meer in mijn volgende column!

G''day Lisa