Lui, zeg ik je

Twee maanden geleden startten we een zoektocht naar een nieuwe vaste columniste voor Chicklit.nl. Vele inzendingen en een stemronde later was het overduidelijk dat er één echte favoriet bestond, die alle anderen ver achter zich liet: Iris Houx. Vanaf nu kunnen jullie elke maand genieten van haar grappige columns. Enjoy!

Soms denk ik nog weleens aan hoe we het vroeger deden op kantoor, in de grauwe dagen vóór het digitale tijdperk. De communicatie, bedoel ik. Als we elkaar nodig hadden liepen we naar het kantoor van de ander, of we belden. Je verlofkaart kwam op papier, per interne post. En als we iets te melden hadden aan de hele afdeling, tikten we een memo dat we dertig keer uitdraaiden en in alle postvakjes legden. Toen ik net begon met werken was dit de normaalste zaak van de wereld. Lastig voor te stellen nu.

Zitkont
Wat hebben we geboft met de uitvinding van internet. Toch? Je kunt lekker op je reet blijven zitten, de hele dag als het moet. Alles valt te regelen via je computer. Brieven, formulieren, je verlof en zelfs de social talk. Ook confronterende gesprekken voer je gewoon via e-mail. Lekker boos worden tussen de regels door, zoveel efficiënter. En als je dertig mensen tegelijk iets wilt vertellen, zitten die vast wel ergens bij elkaar in een mailgroep waardoor je ze met één muisklik allemaal tegelijk bereikt. Voor randgevallen is de C.c. uitgevonden, de digitale versie van ''Wie de schoen past, trekke hem aan.''


Jij hier?
Tegenwoordig kun je elk fysiek contact met collega''s vermijden. Soms handig, soms niet. Het komt weleens voor dat ik op weg naar huis, bij het passeren van het kantoor van een collega, pas zie dat ze de hele dag in een waanzinnig jurkje heeft zitten werken. Het is ook niet ondenkbaar dat ik de eerste ben die het opmerkt. Best sneu. Maar ik zie ook voordelen: als ik een keer een enorme puist op mijn voorhoofd heb zou het me prima lukken om een hele dag onder de radar te blijven. En als die puist de dag erna nog niet vertrokken is, opnieuw.

Sta op en loop
Ik weet niet hoe dat met jullie zit, maar ik word er zó ongelofelijk lui van. Als ik iets wil weten van de collega die in het kantoor naast mij zit, ja echt, dan bel ik haar. Nadeel: ik hoor haar in stereo praten, wat best irritant is want dan moet ik één arm van mijn bureau optillen om mijn andere oor mee dicht te drukken. Maar toch minder irritant dan te moeten opstaan, helemaal om mijn bureau heen lopen, de gang op, naar de eerstvolgende deur en daar staand (!) mijn vraag te moeten stellen.

Rollen maar
Een van de weinige klussen waarbij ik zou kunnen opstaan, is printen. We hebben een grote, snelle Xerox op de gang, de enige die het in kleurtjes doet. Maar ach, ik heb vrijwel nooit kleurenprints nodig en op rolafstand van mijn bureaustoel staat een klein printertje dat wel langzaam is, maar ook dichterbij. Wat maakt het mij uit of die prints er in twee of in tien seconden uit komen? Ik ga nergens heen hoor.


Digitaal plassen
Mijn kantoor ligt recht tegenover dat van ''t Baasje. Als we elkaar nodig hebben schreeuwen we gewoon over de gang. Nadeel: collega''s die er helemaal niks mee te maken hebben gaan zich er soms mee bemoeien. Vinden ze leuk. Of ze denken dat ze ook wat te vertellen hebben. Maar alles beter dan in beweging komen. Natuurlijk staat mijn waterkoker binnen grijpafstand en lunchen doe ik steeds vaker achter mijn bureau (net zo makkelijk en ondertussen surf ik even naar Facebook). Eigenlijk kom ik alleen maar achter mijn bureau vandaan om naar het toilet te gaan, want plassen is zo''n beetje het enige wat nog niet digitaal kan. (Waarom eigenlijk niet? Nou?)

Wat rot: server kapot
Lui, zeg ik je. Aartslui. Je zou bijna willen dat de moderne techniek het een keer begeeft, tijdelijk. Een storing van de server of zo. Zodat je de gang op gaat om met je collega''s samen te scholen en je verontwaardiging uit te spreken. Maar eigenlijk denk ik dat we er, ieder in onze eigen kantoortjes, onze schouders over ophalen. Ik tenminste wel. Ik zou mijn spullen pakken, mijn jas aantrekken en onderweg naar de uitgang een keer tegen niemand in het bijzonder roepen: ''Jongens, ik ben er weg van! Zonder internet kan ik echt niet werken hoor.'' Heel misschien zou ik in het voorbijgaan bij het kantoor van mijn buurcollega nog even mijn pas inhouden: ''Leuk jurkje trouwens! Moet je vaker doen.''

Meer Iris? Volg haar op Facebook en/of Twitter en... stay tuned voor haar volgende column!

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • GEZOCHT: Chicklit.nl zoekt stagiaire!

  • 10 x mooie quotes uit boeken

  • Chicklit.nl feelgood boek van het jaar 2022: stem op jouw favoriet!

  • Recensie: The Fault in our stars

  • Boek van het Jaar 2012: stem op jouw favoriet!

Zoek in artikelen