Fleur warmt langzaam op

Zoals Nederlanders zich vastklampen aan de laatste zonnestralen voordat de herfst begint, zo geniet de Dubaiaan van de laatste ''koele dagen''. In mei en juni warmt het geleidelijk aan steeds meer op, totdat het in juli en augustus niet meer uit te houden is buiten. Ik heb het dan over temperaturen van rond de 50 graden. Temperaturen waarbij je moet wassen en koken. Nou, daar kan geen Chinese waaier tegenop. Doorgezomerde tuinmannen lopen met natte lappen op hun hoofd en tikken liters water weg. Om te voorkomen dat je binnen een seconde verdampt, kun je maar beter binnenblijven. Zelfs in de schaduw is het nog geen minuut uit te houden, herinner ik me van toen we hier aankwamen in augustus. Er zit niks anders op dan de airco op standje Noordpool te zetten en jezelf in een coltrui en beenwarmers te hijsen.
 
Gelukkig is het nog niet zover, al is overdag zonnen of spelen er allang niet meer bij. Er heerst hier een gevoel van afscheid. Zo worden er allerlei barbecuetjes buiten georganiseerd, ‘nu het nog net kan’. Ook ga ik ''s ochtends vroeg extra vaak naar het strand; het zand en de zee hebben dan precies de goede temperatuur. Een raar idee dat over twee weken mijn voetzolen eraf zouden fikken op datzelfde strand.
 
Veel van onze nieuwe vrienden vertrekken deze maand al om te overzomeren in Nederland. Heel ongezellig vind ik dat, want ik vlieg pas eind juni terug. Eerst mis ik mijn vriendinnen in Nederland en nu moet ik mijn vriendinnen hier ook missen! Grappig om te merken hoe ik in korte tijd gehecht ben geraakt aan mijn nieuwe BFF’s. Omdat we hier geen van allen familie hebben en in hetzelfde schuitje zitten, delen we al snel een hoop met elkaar. En nu gaan ze dus weg. Het logeerseizoen is ook voorbij, niemand heeft zin om naar de zon te staren vanachter gesloten gordijnen. Voelde ik me in februari nog een hotel, nu zou ik wel zin hebben in een logeerpartij. Tenminste wat gezelligheid in de brouwerij.
 
Er worden hier wel dingen georganiseerd voor de achterblijvers hoor. Om de gemoederen nog een beetje positief te houden. Bikram yoga onder de sterren in het park bijvoorbeeld. En een piste pakken in Ski Dubai of een rondje schaatsen op de ijsbaan in Dubai Mall kan altijd. Tja. Thuisblijven hoeft dus niet. Maar op een gegeven moment verlang ik wel weer naar wat echte frisse lucht. Naar mijn familie, mijn vrienden, Albert Heijn. En naar een regenbuitje. Heerlijk! Die geur van nat gras, het gezellige getik op de ramen. Binnenblijven omdat het regent vind ik veel fijner en voelt een stuk natuurlijker dan binnen schuilen voor de zon. Die altijd aanwezige en allesoverheersende zon. Ja, waarschijnlijk ben ik de enige Nederlander die zich verheugt op een herfstachtige zomer. Die de zonnestralen met plezier uitzwaait.