Red cups, American football en hamburgers

Spontaan barsten mijn zusje en ik in tranen uit. We staan voor de douane op Schiphol wanneer het tot ons doordringt dat ik nu echt ga vertrekken. Het tafereel: twee omhelzende meisjes, een moeder die ons iedere minuut een nieuwe zakdoek toestopt en een vader die plots zenuwachtig beweert dat mijn in-aluminium-verpakte broodjes niet door de security mogen en dat ik ze ogenblikkelijk uit mijn tas moet halen. Na ons afscheid, powerwalk ik huilend naar de gate, waar ik onderweg van meerdere mensen een meelevend knikje of een klopje op de rug krijg. Ik voel me net een honkbalspeler die de laatste drie rondes heeft gefaald, maar alsnog wordt aangemoedigd om de volgende homerun te maken.

Aangekomen in Amerika worden alle mythes realiteit. Iedereen is zó vriendelijk en men vraagt overal hoe het met me gaat. Vrolijk deel ik mijn levensverhaal – al weet ik eigenlijk niet zeker of hier een antwoord op verwacht wordt. In elk geval laat ik geen kans onbenut om met echte Amerikanen te socializen.

In de supermarkt kijken we onze ogen uit, alles is drie keer zo groot als in Europa. Van sinaasappelen en chips tot toiletrollen; de Amerikanen weten hoe ze inkopen moeten doen. Als volleerde touristen fotograferen we de Fruit Loops cornflakes en de Twinkies cakes. De Albert Heijn was altijd mijn Disneyland, maar ik moet toegeven dat ik nog nooit zoveel geglimlacht en genoten heb in de supermarkt als hier.

Ook heerst er hier een ongelooflijke school spirit. De mascotte van San Diego State University is een azteek in de kleuren zwart en rood. Tijdens onze eerste week hier werd de SDSU fight song er plechtig bij ons ingestampt. Het was meteen duidelijk dat meezingen niet vrijwillig is. Onze nieuwe vaardigheden werden getest bij de eerste American football wedstrijd van het seizoen; de Aztecs tegen de Illinois Panthers. Al was het jammer genoeg geen overwinning voor ons team, het hele gebeuren met dynamische cheerleaders, dansers, fanfares en een spectaculaire vuurwerkshow, maken je trots om een Aztec te zijn.

Er is één Amerikaans stereotype dat hier in San Diego bijna niet te vinden is: de - pardon my French - dikke mensen. Het wemelt hier van de dunne, blonde meisjes en gebruinde spierbundels. Na grondig onderzoek hebben we begrepen dat Californië een van de weinige staten is waar dit zo is. Over de campus lopen de meesten in hun sportoutfit, op weg naar of net terug van de fitness. De sportschool laat weinig te wensen over: het is een gigantisch en modern gebouw met alle denkbare toestellen dat 24 uur per dag open blijft!

Niet alleen wij buitenlanders zijn gefascineerd door Amerikanen en hun bezigheden. De locals hier horen maar al te graag hoe wij in Rotterdam hun Red Solo Cups importeren voor onze feestjes, zodat wij kunnen meegenieten van het Amerikaanse studentenleven. Hier worden de bekende rode bekertjes gebruikt om de simpele reden dat ze goedkoop zijn en niemand wil afwassen na een houseparty!

Tijdens de introductieweek werden we op sleeptouw genomen naar de San Diego Zoo, een van de grootse dierentuinen ter wereld. Het hoogtepunt was Mama Panda en haar schattige zoontje hoog in de boom. Daarnaast hebben we de stad en de prachtige (met-zeehonden-en-haaien bezaaide) stranden bezocht. San Diego in drie woorden: paradijselijk, warm en schoon. Overal waar je naartoe gaat word je omringd door palmbomen, strand en Mexicaanse haciënda-stijl huisjes.

Zodra je aankomt in Californië word je overspoeld door de relaxte surf lifestyle die mensen hier hebben. Je kan niet anders dan hier in mee gaan... toch?! Stress en haast worden verruild voor bonfires op het strand, poolparties op de campus, openluchtbioscopen en ijsjes zo groot als een kinderhoofdje.

En dan nu, ETEN. Met onze internationale ploeg hebben we de afgelopen twee weken minstens 5 keer hamburgers (waaronder de beste in San Diego), 4 keer pizza, 3 keer pitas, 2 keer burritos (o.a. de California Burrito) en 1 keer pannenkoeken gegeten. Denk hierbij aan XL porties voor drie keer niks in dollars. Daarbij is al het fastfood dat je hier krijgt net dat beetje (lees: zóveel) beter dan bij ons. Zal ik ooit nog genoegen kunnen nemen met onze vertrouwde McDonald's of Burger King?

See you next month and keep in mind:
S-D-S-U,
SDSU,
Aztecs fight!

In deze grappige video zie je hoe Kimberly haar koffers pakt voor 5 maanden San Diego. Meer video's? Volg haar videoblog 'The American Minute' op Vimeo.com.