The roadtrip

'Studeer jij wel, daar in San Diego?' – een vraag die ik de laatste weken vaak heb gehoord van vrienden die mijn foto's, filmpjes en columns volgen. Toegegeven, als echte vakantieganger moest ook ik er de laatste weken aan geloven: de midterms waren aan de beurt. Ook al kende ik nog maar net het lesrooster uit mijn hoofd en waren de studieboeken eindelijk gearriveerd met de post, SDSU besloot me eens even flink wakker te schudden. Honderden pagina´s moest ik doornemen, markeren en uit mijn hoofd leren. Jullie zullen trots zijn om te lezen dat ik ondertussen de eerste Amerikaanse “A” op mijn naam heb staan. Aztecs fight!

Het had nogal wat voeten in de aarde, maar met een groep van 12 studenten kregen we het zowaar voor elkaar om deze maand een roadtrip te organiseren naar Los Angeles en unaniem te kiezen voor een hotel en huurauto´s. Halverwege de reis werd ons zingen en swingen onderbroken door een onheilspellend geluid. De auto begon te slalommen en door de achterruit zagen we stukken rubber weg vliegen...dat was ONZE achterband! Godzijdank kon de ‘chauffeur’, een Franse uitwisselingsstudent, de controle over het stuur bewaren en langzaam tot stilstand komen op de pechstrook. Zeven bibberende en geschrokken studenten stonden naast de auto verdwaasd te kijken naar het voorbijrazende verkeer op vijf rijbanen. Gelukkig kwam de pechbijstand snel tot hulp. Al het verkeer van vijf rijstroken werd 200m achter ons spectaculair stopgezet door de politie, zodat we over konden steken naar de veilige kant, waar ter plekke ons wiel werd verwisseld; internationale VIP behandeling op z’n best.

Los Angeles heeft onze enge ervaring wel dik goedgemaakt. Het attractiepark Universal Studios bood ons een kijkje op de sets van bekende films als Back to the Future and The Princess Diaries, we zijn nu experts in special effects en filmdecors. Ook de “Walk of Fame” bracht ons dichterbij de celebrities. Ik heb even goed over de sterren van Meryl Streep, Morgan Freeman, Chuck Lorre en Disney gewreven – bijna even goed als een handdruk van hen zelf. Het hele weekend voelde zo surrealistisch, eindelijk zag ik het Hollywood bord, Beverly Hills en Rodeo Drive met eigen ogen!

Pacific Beach hier in San Diego moet plaatsmaken voor mijn nieuwe favoriete strand: Venice Beach in L.A. Het wemelt er van de straatartiesten, toeristenwinkeltjes, gigantische pizza’s en medical marijuana dokters (die aan de boulevard staan te promoten met “Come in, ease your pain and fly high like a seagul”!). Niet te vergeten zijn de spierballen in Speedo’s op Muscle Beach, die hun kunstjes op de sporttoestellen demonstreren aan iedere voorbijganger.


Het wordt nu aardig fris en vochtig hier ´s avonds, iets waar ik totaal geen rekening mee had gehouden. Dit schreeuwt om een uitbreiding van mijn wintergarderobe, die op dit moment maar uit één lange broek en twee sweaters bestaat... De vochtigheid brengt nog iets anders met zich mee: kakkerlakken! Zodra het donker wordt zit de campus onder de kakkerlakken, die zo groot zijn als mijn duim. En als je denkt dat je van ze weg kan rennen, heb je het verkeerd; ze springen letterlijk meters over de grond totdat ze dicht genoeg bij je voet zijn om kopjes te kunnen geven. Dan vond ik de wasbeer, die op onze trap zat toen ik thuis kwam, veel aangenamer. Hij had zo’n zwart Zorro masker op en staarde me aan zonder te bewegen. Ik besloot uiteindelijk toch om het oogcontact te verbreken en gillend weg te rennen, je weet maar nooit.

Ik geniet wel nog steeds van de keuken van Uncle Sam. In San Diego is er een traditie die wij met open armen hebben ontvangen: Taco Tuesdays. Iedere dinsdag migreren we met z’n allen naar de dichtbijzijnde Mexicaan, waar we voor twee dollars tacos kunnen eten! Denk hierbij aan extreem krokante envelopjes gevuld met sappig vlees, verse groenten, gesmolten kaas en een geheim sausje. Hier kan de ‘maak-je-eigen-taco set’ van de Appie echt niet tegenop. Tenslotte zitten we maar 20 minuten van de Mexikaanse grens. Een idee voor onze volgende uitstap?!