Column: 5 manieren om je badkamer niet te poetsen

Als ik soms zo'n dag heb met een overvol takenpakket en ik weet niet waar te beginnen, of het is maandag, ik moet een column en ik weet niet waarover, of ik moet de badkamer poetsen maar ik heb geen zin, dan zijn er verschillende methoden om zoiets naar de achtergrond te verschuiven. Sommige mensen noemen dat procrastineren, maar dat vind ik zo negatief klinken. Ik noem het liever de zinnen verzetten, of apenkooien met de ziel, geheelonthoudend geestverruimen of wat dan ook. Alles behalve procrastineren want dat wekt zo'n indruk alsof je niet wil.

Anarchist

Mijn geest heeft gewoon meer uitdaging nodig, net dat ene duwtje om te kunnen herintreden in de dagelijkse sleur. Ik heb de Happinez er niet op nageslagen, maar ik durf te wedden dat zij daar ook een hele zwik aan positieve artikels over hebben, met titels als 'Omarm je indolente zijde' of 'Van uitstellen word je wél gelukkig!' (plus kleurrijk plaatje van een ontspannen vrouw in mooi huispak die een rij geurkaarsen aansteekt). Persoonlijk zou ik overigens meer gaan voor iets als: 'Geef je luie reet de ruimte' of 'Schud je innerlijke anarchist wakker', maar mij wordt nooit wat gevraagd. Voor elke slechte eigenschap van de doorsnee vrouw bedenkt Happinezz een meer acceptabele term zodat eventueel schuldgevoel verdwijnt als koekkruimels in een stofzuiger. Dat je je lekker achterover laat zakken en nog denkt dat je goed bezig bent ook. Nu we het erover hebben: waarom heb ik eigenlijk geen abonnement op de Happinez? Voor een beetje mindfuck is € 5,99 een koopje.

Methoden

Sowieso vind ik, maar dat is even tussen ons, schone badkamers echt overrated. Ik bedoel: je doucht er toch in? Dat water met al dat douchespul stroomt toch langs die tegels? Hoezo zou het dan niet schoon zijn? En schimmeltjes zijn hartstikke natuurlijk en levend. Afgezien van dat vlees op mijn bord elke avond, ben ik principieel tegen het doden van dieren. Het is toevallig reuze gezellig met die 10.000 schimmeltjes onder de douche. Ik zing altijd voor ze en dan vraag ik of ze vinden dat ik mooi zing en ze zeggen nooit nee. Maar goed, even terug naar de diepere betekenis van deze column. Wat ik dan dus doe als ik de badkamer moet poetsen terwijl ik de badkamer niet wil poetsen. Daar kun je echt eindeloos veel dingen voor verzinnen, maar hier een greep uit mijn methoden. Allemaal persoonlijk voor jullie onderzocht:

1) Spotifyen

Muziek luisteren op Spotify en telkens nieuwe nummers aanklikken uit de lijst met 'vergelijkbare artiesten' die bij elk nummer staat. Dit kan eindeloos doorgaan, een continu proces van vreugde en heilzaamheid dat de goedkeuring van Happinez zeker weten kan wegdragen. Zelfs als je bij Duitse schlagers uitkomt ben je nog blij, want je had ook je badkamer kunnen staan poetsen.

2) Heen en weer vertalen

Het enige wat je nodig hebt is Google Translate. Neem een gek zinnetje als 'Een sloffend diertje met een feesthoedje heeft een hoop van mijn snoepjes gestolen', en vertaal dat naar bijvoorbeeld het Kirgizisch en daarna weer terug naar het Nederlands, om te constateren dat er dan toch echt wat anders uitkomt. En dit doe je een paar keer, en je blijft je verbazen. Wederom een oneindig ritueel dat tot vreugde en hilariteit leidt en dus Happinez proof is. Want geluk en lachen en blijheid zijn het belangrijkste in het leven, en niet schone badkamers.

3) Pinteresten

Op Pinterest kun je mooie plaatjes bekijken van van alles en nog wat, en dagdromen. Over mooie kleren die je zou kunnen dragen, mooie huizen waar je zou kunnen wonen, mooie mensen die je vrienden zouden kunnen zijn, als je maar niet zo'n smerige badkamer had. Nee, geintje natuurlijk. Pinteresten kan net als Spotifyen eeuwig doorgaan want het blijft nieuwe suggesties op je gooien. Een nadeeltje is alleen dat Pinterest een kortetermijngeheugen heeft en niet bepaald fluks meebuigt met je humeur. Soms heb ik zo'n bui van 'Hoezee, gooi allemaal lelietjes van dale op me!', maar dan krijg ik alleen foto's van Iron Maiden omdat ik vorige week in een Iron Maiden bui was. Dat is rottig, maar het mag nog steeds de uitstelpret van je steeds smeriger wordende badkamer niet drukken.

4) Researchen

Als je schrijver bent heb je eigenlijk altijd een excuus en dat heet 'researchen'. Bij elke handeling die je negatieve medemens mogelijkerwijze zou kunnen afkeuren, zeg je met een nonchalant schouderophalen: 'Ik doe research voor mijn volgende boek.' Drie uur te laat op je werk? Is een experiment voor je volgende boek. Vervelende mensen afzeiken? Je moest even iets uitproberen. Vijf dagen achter elkaar in dezelfde kleren? Je doet aan method writing. Impertinente vragen stellen over iemands opgespoten lippen? Ja sorry, research. Tegen de tijd dat je boek in de schappen ligt, weet niemand meer dat de hoofdpersoon een naargeestige, luie vunzigaard  met opgespoten lippen zou worden. Zo toch, dan zeg je dat de personages tijdens het schrijfproces zijn geëvolueerd. Want zo zijn schrijvers hè. Wispelturige geesten. Met vieze badkamers.

5) Tenen tellen

En soms, als echt niets werkt,  ga ik gewoon op bed liggen met mijn benen omhoog tegen de muur en dan tel ik of ik alle tien mijn tenen nog heb en als ik klaar ben begin ik voor de zekerheid weer opnieuw want in de tussentijd kan er iets veranderd zijn, uiteraard.

Dus. Hopelijk heb je hier iets aan. Deze column was in elk geval gratis en dat kun je van de Happinez niet zeggen. Nou doei! Ik moet mijn tenen nog een keer tellen. Net kwam ik uit op negen.