Column: Smart zonder phone

'Yves, kun jij even brood halen bij de Jumbo?'
Pas als ik het drie keer heb gevraagd, komt mijn zoon in beweging. Langzaam kruipt hij achter zijn Xbox vandaan, maar van harte gaat het niet. Niet omdat hij lui is of niet wil helpen, dat is het niet. Het is een bepaalde angst voor het onbekende. Waar ik in het hashtagloze jaar 1984 gewoon even op mijn fiets sprong om in het dorp een boodschapje te doen, is een #2016 kind compleet onthand zodra het buiten een straal van tien meter van zijn wifi komt.



Overleven
Ik geef Yves een telefoon, een pinpas en een paar instructies. Voordat hij op zijn fiets stapt (met helm natuurlijk), strik ik nog even zijn schoenen. Door die eeuwige klittenbandschoenen van tegenwoordig heeft het joch nog niet veel ervaring opgedaan.
Terwijl ik hem nakijk, denk ik terug aan mijn eigen jeugd zonder smartphone, internet of wifi. Vroeger was je ongebonden, vogelvrij en niet traceerbaar. Toch werd ik regelmatig door mijn moeder naar het dorp gestuurd voor een boodschapje, en vrijwel altijd keerde ik levend terug.

1984
Daar ging ik, op mijn gammele fiets. Zonder helm, pinpas of smartphone met honderd apps en hulplijnen. Maar wel met gepast geld, gezond verstand en een veterstrikdiploma.
In de supermarkt moest ik roepen om aandacht te trekken, ik kwam nog niet boven de toonbank uit:
'Mag ik een bruinbrood?'
Meteen begon ik te twijfelen. Had mam gezegd dat ik witbrood of bruinbrood moest halen? En de juffrouw van het brood wist natuurlijk ook niet wat mijn moeder had gezegd. O, waren de smartphones maar alvast uitgevonden, dan kon ik even bellen.
'Heel of half?'
Oei, die wist ik ook niet meer. In een split second moest ik beslissen. Ik ging voor een heel brood. Dat kon mam altijd nog in tweeën doen als het toch een halve moest zijn.
'Gesneden?'
Help. Waarom was het nog geen #2016? Dan kon ik een noodoproep doen op Twitter: Help! Twijfel tussen gesneden of ongesneden brood. Wat doen? #dtv Selfie erbij van mijn vragende gezicht tussen de twee broden in. Zestien miljoen potentiële hulptroepen, genoeg antwoorden om uit te kiezen, en waarschijnlijk al binnen een paar seconden.
'Ja, doe maar.'
'Waldkorn is in de aanbieding. Twee voor de prijs van een.' De juffrouw keek me afwachtend aan terwijl ze het brood boven de snijmachine liet zweven.
Een aanbieding! Had ik weer. Met een smartphone had ik op Beslist.nl kunnen checken of het een voordelige was. Op een of ander forum had ik het nog kunnen toetsen bij broodkenners.
'Nee, doe maar gewoon een bruin.' Ik had genoeg risico gelopen voor vandaag.
Onderweg naar huis twijfelde ik of mam moest vertellen van die aanbieding. Dadelijk had ze die toch gewild. Wat niet weet, wat niet deert? Ai, een gewetenskwestie. Voor gewetensvragen heb je in #2016 allerlei polls. Kun je zien of jouw morele kompas aansluit bij dat van de gemiddelde medemens.
Even verderop werd ik bijna de berm in geduwd door een halfblinde man in een rolstoel. Gloeiende gloeiende! Ofwel #FML zoals ze in #2016 zeggen. Dadelijk fietste ik nog die greppel in! Lag ik daar dagenlang te creperen met een gebroken been.
Ik ontweek de man en herstelde me snel. Ach, wat kon mij gebeuren? Ik had een brood bij me voor als ik honger kreeg, tien cent wisselgeld en mijn veterstrikdiploma. Ik overleefde het wel.

#2016
En Yves? Die kwam ook gewoon thuis. Zonder brood.
'Mama! Waarom nam je je telefoon niet op? Het brood dat we altijd hebben was op!'
'Had dan een ander meegenomen.'
'Eh ja... dat had gekund. Mag ik nu weer Xboxen?'

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • GEZOCHT: Chicklit.nl zoekt stagiaire!

  • 10x Populaire kinderboekenseries

  • High School Musical: waar is de rest van de cast gebleven?

  • Snelwegstress (of: snel weg, stress)

  • Zoektocht naar columniste: de shortlist

Zoek in artikelen